Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

nasz niedzielny 8-godzinny spacerek - to jego trasa http://www.navime.pl/trasa/317346/960024" onclick="window.open(this.href);return false;
a zdjęcia wkrótce

Tydzień temu był spacer po centrum Wrocławia, no więc ten weekend postanowiliśmy diametralnie zmienić środowisko. W sobotę spacerowaliśmy z Czatą w Rędzinie a w niedzielę pojechaliśmy do sąsiedniego województwa (w Opolskie) odwiedzić Oscara i jego Pana, którzy to nas oprowadzali po łąkach, polach , lasach. Żadnych miejskich hałasów, stuków, huków, przemieszczających się tłumów - tylko cisza, spokój. No może taka niezupełna ta cisza, bo przerywana żurawim klangorem, łabędzim krzykiem, stukaniami dzięcioła, odgłosami innych (trudnych mi już do rozpoznania) ptaków. Natknęliśmy się też na trochę padliny (a właściwie to nasze psy), ale sobie znanymi sposobami udało się je jednak odciągnąć od tych resztek.
Spotkaliśmy też kilka stad jeleni. A jedno z nich to wydajnie podniosło nam ciśnienie. Oddalające się od nas stado nagle zawróciło i zaczęło biec w przeciwnym kierunku, a na ich drodze znalazł się Oskar. Nie wiem co robił Oskar ale wyglądało, że rozpędzone stado przeskakuje przez niego. Na szczęście żadne nie zawadziło o niego. Cały i zdrów wrócił do nas.
Natknęliśmy się też na dziczka, trochę większego od warchlaka, o ubarwieniu brązowo rudym. Wypadł nagle przed nas z jakiś traw i zaczął biec przed siebie, przeskoczył rów z wodą i zniknął w jakiś krzaczorach. Aresa sarny i jelenie tak nie kręcą ale dziczki to owszem. Zakręcił więc swoim tyłkiem z zadowolenia i ochoczo pobiegł za zwierzem. Trochę potropił ale w końcu dał za wygraną i wrócił do nas z otwartym pyskiem i merdającym ogonem, czyli był zadowolony.
Widzieliśmy też z daleka przemykającego lisa.
Widoki były piękne, że czasami to nie chciało się nam wyciągać aparatów i fotografować, bo to rozpraszało ich podziwianie. Również milkliśmy, by nie mącić otaczającej nas ciszy.

Zaraz na początku spaceru trafiliśmy nad to jeziorko. Tu wyraźnie słychać było żurawi klangor.




A to pierwsze stado jeleni, które zobaczyliśmy.


A to kolejne, te które nagle zawróciło i zaczęło biec w przeciwnym kierunku w stronę znajdującego się na ich drodze Oskara.






Las w „stylu gotyckim”.




Zielona wiosenna trawa




Przedzieramy się przez mokradła






A na tych mokradłach znajdujemy opuszczony domek z wyposażeniem w postaci grilla, stołu, krzeseł, jakiś plastikowych naczyń, a nawet gitary. Ktoś tu znalazł sobie miejsce na odpoczynek


Domek był zewsząd otoczony wodą i przejście do niego wiodło przez ten mostek


CDN

CD
Dużo wody na tych polach




Teraz jesteśmy nad strumieniem w pobliżu którego zobaczyliśmy dziczka.


Na tej równinie uwagę naszą zwróciło to piaszczyste wzniesienie z samotnym drzewem i postanowiliśmy się na niego wspiąć


Oskar przybrał taką postawę, że nie wytrzymałam i musiałam mu cyknąć zdjęcie.


Przy okazji też uwieczniłam Aresa.


Dość odpoczynku, schodzimy w dół


Weszliśmy na ten stos drewnianych bali aby się trochę posilić, a psy zostawiliśmy na dole. Próżne były ich starania aby się dostać na górę.


I na koniec jeszcze kilka leśnych widoczków




[/b]

Pozostałe zdjęcia są w dziale SPACERY/WROCŁAW
viewtopic.php?f=21&t=1716&start=140&st=0&sk=t&sd=a

Piękne, wszystko piękne
Ares jak plażowicz na tle niebieskiego nieba
U nas tez pełno jeleni, saren bardzo mało, a dziczków tyle, że ostatnio zwiewałam na oślep z psami przez las bo wyszły nam na ścieżkę
Akurat nachylałam się, żeby odpiąć Codę ale coś mnie tknęło i podniosłam głowę
ale zwiewaliśmy

Ten "nasz" dziczek był nieduży i to on przed nami zmykał. Ale takie duże jelenie też mogą być niebezpieczne, zwłaszcza pędzące.

Ewa, cudne zdjęcia.
niesamowite, że te chmary jeleni wcześniej nie uciekły słysząc Was?
Nie czytając podpisów aż zamarłam widząc Oskara między jeleniami.
Wrocław też Wam wyszedł pięknie, jak to Wrocław .

przepiękne klimaty, play boy jakiś taki grzeczny,
fajnie macie zazdrszczamy, pozdrawiamy
Wgro by musiał być na sznurku raczej u Was

kasiawro pisze:niesamowite, że te chmary jeleni wcześniej nie uciekły słysząc Was?
Nie czytając podpisów aż zamarłam widząc Oskara między jeleniami.

Oskar coraz grzeczniejszy, właściwie to on wracał, tylko trochę pogonił za tymi jeleniami, no i nie wiem co sprawiło, że nagle wszystkie odwróciły się i zaczęły biec w przeciwnym kierunku. Oskar znalazł się im na drodze ale na szczęście nic poważnego się nie stało. Pan Oskara był chyba bardziej zdenerwowany od swojego psa.

Wigro pisze:Wgro by musiał być na sznurku raczej u Was

Może tak źle to by nie było. Ja tam bardziej obawiam się dzików niż sarenek i jeleni ale na razie, póki co, to wraca.

1e2w3a pisze:Ten "nasz" dziczek był nieduży i to on przed nami zmykał. Ale takie duże jelenie też mogą być niebezpieczne, zwłaszcza pędzące.

Oj... o tym to ja się przekonałam całkiem niedawno. Miałam pacjenta kopniętego przez pędzącego jelenia, mały mieszaniec, tak niefortunnie dostał że pęknięte żebro przebiło mu płuco. Próbowaliśmy ratować psiaka, ale niestety......

aniamam pisze: mały mieszaniec, tak niefortunnie dostał że pęknięte żebro przebiło mu płuco. Próbowaliśmy ratować psiaka, ale niestety......

No to Oscar miał szczęście. Jelenie zawróciły i znalazł się w nagle w niewłaściwym miejscu. No ale chyba szczęście uśmiecha się do Playboyów. Nie zdawał sobie zupełnie sprawy z tego, że mógł podzielić los tego mieszańca.