Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Ale szybki jesteś Damian, ja dopiero co coś przekąsiłam i zasiadłam z herbatką do komputera i jeszcze nie w głowie mi zdjęcia. Ale przypuszczam, że te z nad Smortawy będą rządzić.

Dziś byliśmy m. in. nad Smortawą (tzn. Czata, Oskar, Ares i ich Pańciostwo). Ta niewielka rzeczka zachwyciła nas. A to jedno z jej zdjęć, widok jak spod pędzla. Pozostałe zdjęcia za kilka dni.

dzięki Ewa za wrzucenie tej fotki
niezwykle malarskie ujecie. "Na żywo" było jeszcze piękniej i te wolno opadające liście tworzyły bardzo romantyczno-nostalgiczną atmosferę, a pięknie świecące słońce tworzyło idealne warunki do spaceru. Polecamy zielony szlak nad Smortawą

Na trasie Lubsza – Borucice – Rogalice - Lubsza

Ta trasa naszego spaceru została wybrana tak przypadkowo. Nie znaliśmy okolicy i postanowiliśmy zatrzymać się na takiej ulicy w Lubszy, której przedłużenie wyprowadzało nas prosto do lasu. Mieliśmy mapę i na jej podstawie zaplanowaliśmy sobie trasę. Oprócz mapy mieliśmy jeszcze Jagodę, która ma nawigację w głowie i bez mapy orientuje się w którą stronę trzeba skręcić, żeby nie pobłądzić. Już nie raz się o tym przekonaliśmy. Jak spacerować to tylko z Jagodą.

Ta droga to właśnie przedłużenie ul. Akacjowej (na której się zatrzymaliśmy) i która ma nas doprowadzić do Borucic.


Lasy Borucickie to głównie lasy liściaste i teraz, jesienią, urzekały nas swoją kolorystyką.








Zaczynają się lasy bukowe




Coś nas kusi i skręcamy w bok aby choć przez chwilę pobyć w takim lesie


A w lesie czas na pogaduszki


Ares już czaił się na Czatę


Coś w tym lesie było, że nasze ogary, dotychczas zachowujące się bardzo spokojnie, ogarnęło jakieś zabawowe wariactwo.




Wariactwo nie trwało jednak długo, ogary się uspokoiły, a Ares zaczął się wywijać przed Damianem.


CDN

CD
Lubsza - Borucice - Rogalice - Lubsza

Musieliśmy jednak pozostawić te buki i ruszyć dalej, zwłaszcza, że Oskar próbował przedostać się za grodzenia.
W końcu doszliśmy do Borucic. Przywitały nas koniki.






Zobaczyliśmy jakąś rzeczkę, a że zrobiło się dość ciepło, postanowiliśmy zrobić krótką przerwę i pozwolić psom się napić.


Ta rzeczka to Smortawa - nawet nie przypuszczaliśmy, że będzie tak pięknie wzdłuż jej biegu.









Uff, robi się gorąco


Dotarliśmy do rezerwatu Rogalice, który obchodzimy wokół idąc cały czas szlakiem zielonym.


W rezerwacie Oskar wytarzał się w czerwonej farbie , potem coś przekąsił i w tym momencie był najszczęśliwszym psem z całej trójki. Mam nadzieję, że Oskarowi to nie zaszkodziło ( w końcu zwrócił do lasu to co zjadł). Jak przechodziliśmy obok rzeczki to Pan porzucał mu trochę patyczków i w końcu różowe plamki rozmyły się na grzbiecie.


Po minięciu Rogalic weszliśmy znów do lasu na żółty szlak, który miał nas doprowadzić do Lubszy.
Była na nim ścieżka dydaktyczna.




A Czata znalazła w lesie bezimienny grób


Pozostałe zdjęcia są w dziale SPACERY/WROCŁAW
viewtopic.php?f=21&t=1716&start=130&st=0&sk=t&sd=a

Uwielbiam buczynę, jako dziecko nawet jadłam orzeszki buczynowe

_______________

Małgosia&S&C

ładnie opowiedziany nasz 22-km spacerek
fotki wyszły bardzo ładnie

Ewa, Oskar miał zielono-zgniłe plamy na grzbiecie nie czerwone
nie wspominając o zapachu ...

Moje kochane Aresisko, spokojnie czeka aż pańcia się wyszykuje na poranny spacerek - nie pogania, nie denerwuje się, jest grzeczny. To co, mogę już wstawac

Piękne fotki z Waszego spaceru.
Ares już troszkę posiwiał na pyszczku Przystojniaczek