Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Danuta pisze:Ewa! Czy Bodek to jużak?

Tak jest, to jużak, czyli owczarek południowo rosyjski, najładniejszy jakiego widziałam.

Oj tam! Najładniejszych jest wiele .
Lokis ma miłość platoniczną Ajszę - jużaczkę z którą, niestety, z racji futra i jej mieszkaniu w bloku rzadko się spotyka. Ale już zdążył ją "sponiewierać" i wbrew woli Pańci skłonić do kąpieli w Wisłoce .

Danuta pisze: Ale już zdążył ją "sponiewierać" i wbrew woli Pańci skłonić do kąpieli w Wisłoce

Oj Bodek to by sie nie pozwolił sponiewierać. Psy się akceptują ale obydwoje to się nie kwapią do jakiejś zabawy. Nawet jak Ares chce się pobawić z Tośką to tak dalej od Bodka.

Wiadomo! Bodek to facet

I po jakimś czasie znów coś tam w duszy „zadrgało” i wygnało nas na pola, łąki i do lasu. Tym razem były to opłotki Wrocławia – jedna z jego dawniejszych tzw. wsi służebnych – Pracze Odrzańskie.

Spacerek już tradycyjnie zaczynamy od przechadzki wzdłuż Bystrzycy


I też już tradycyjnie kierujemy się na naszą wielgachną polanę, żeby zobaczyć jak wygląda w jesiennej oprawie.


A na polanie zmiany. Nie ma wielkiej kałuży i nie ma tych tych zarośli , które ją porastały. Zostały równo wycięte. Kiedyś tu często przechadzały się i wylegiwały sarenki a teraz nie ma co liczyć, że jakąś się zobaczy.
Robimy tu przystanek. Jagoda chce się pozbyć balastu – kawy w termosie.


Może Jagoda ma w tej torbie jeszcze coś oprócz tego termosu, może jakieś ciasteczka………….


Ciasteczka też się znalazły ale te ludzkie, do kawy. Psiaki oczywiście trochę wyżebrały dla siebie. Jeszcze nie zdążyłyśmy dopić kawy a Aresa wzięło na zabawę z Ewą.
Zaczęło się od przytulanek


Potem już Ewa musiała mocno się zapierać, żeby nie dać się przewrócić. Dała radę ale wyszła z tego nieco przybrudzona.


Gabi była trochę zazdrosna i udało się jej w końcu odepchnąć Aresa od swojej Pańci


A Czata przyglądała się temu wszystkiemu ze stoickim spokojem.


Nawet ją trochę nudziły te wariactwa.


Żeby już dać Ewie trochę odetchnąć ruszyłyśmy w dalszą drogę. I tak znaleźliśmy się w lesie.




Potem było jeszcze wielkie pole kukurydzy. Kiedyś było na nim wielkie bajoro ale wyschło.
To zdjęcie Aresa na tym polu ale z początku lipca. Kukurydza dopiero wschodzi (bardziej to przypomina pole ryżowe).


To już zdjęcie z października – kukurydza już gotowa do zbiorów.


CDN

CD
Na łąkach, polach i w lasach

Było trochę bieganiny po dnie wyschniętego bajora.




Dostrzegliśmy wśród drzew jakąś wodę. Był to staw, który dopiero zobaczyliśmy teraz – jesienią – kiedy opadły liście z drzew i krzewów – do tej pory skutecznie go skrywające.
Na zdjęciach to miejsce wygląda pięknie ale i od rzeczywistego krajobrazu trudno było oderwać wzrok.
Nawet woda nabrała jesiennych kolorów.




A to robota bobrów






Nie chciało się stąd odchodzić, zwłaszcza, że teren psom też odpowiadał


No ale trzeba było się zbierać w dalszą drogę. I znów jesteśmy w lesie.


Za chwilę znów jakiś staw, którego dotychczas uchodził naszej uwadze.


Przyśpieszamy kroku, bo chcemy zdążyć przybyć na miejsce gdzie pozostawiłyśmy samochody zanim zapadnie zmrok.


Jeszcze tylko krótka wizyta nad Odrą, żeby psy się trochę wypłukały


No i przejście na skróty przez pasiekę


…..i prawie udało się.

Inne zdjęcia z naszego spacerku są w dziale SPACERY/WROCŁAW
viewtopic.php?f=21&t=1716&start=120&st=0&sk=t&sd=a" onclick="window.open(this.href);return false;

Ares jaki zapatrzony w kubek z kawą - to ja już teraz wiem po kim Wrzos jest miłośnikiem kawy

To ja napiszę w tym wątku, że dziś widziałam córcię Aresa i Polki - Awrę.
Za jakiś czas pewnie znowu przyjdzie po rodowód
Została zaproszona na występy w Książu, zachęciłam oczywiście tym że sam tatuś tam będzie.
Ładne ciemne oko, dość ciemna szata, wesoła i trochu za gruba , ale pan panuje nad tym.

Ares i Wrzosik mają trochę wspólnego, a chyba nawet więcej niż trochę

kasiawro pisze:Została zaproszona na występy w Książu, zachęciłam oczywiście tym że sam tatuś tam będzie.
Ładne ciemne oko, dość ciemna szata, wesoła i trochu za gruba , ale pan panuje nad tym.

Kasiu, dzięki za info o Awrze.
Mam nadzieję, że Pan dalej będzie panował nad tym.
Chętnie byśmy ją zobaczyli z Aresem w Książu

dzisiejsza około 22 km trasa Lubsza-Borucice-Rogalice-Lubsza
http://www.navime.pl/trasa/246935" onclick="window.open(this.href);return false;
Smortawa rządzi