Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Gratulacje, słyszałam o waszych sukcesach wystawowych!
Calvados wygląda, jak dorosły pan Ogar, nie ma to tamto! Piękny jest. I jeszcze raz piękny .

Jotka pisze:Gratulacje, słyszałam o waszych sukcesach wystawowych!
Calvados wygląda, jak dorosły pan Ogar, nie ma to tamto! Piękny jest. I jeszcze raz piękny .

Ja mam problem z pisaniem takich rzeczy, bo nie bardzo umiem przez internet szczerze coś wyrazić - w sensie... tak żeby było znać, że szczerze

Braciszkowie dali radę i chętnie będę podglądać ich dalsza wystawową karierę.

A Korek się wystawia?

zybalowie pisze:Braciszkowie dali radę i chętnie będę podglądać ich dalsza wystawową karierę

A MoZart się nie wystawia

No a dla Calvadosa GRATULACJE

BasiaM pisze: A MoZart się nie wystawia :

Mozart ma wadę zgryzu
"Zawsze druhna nigdy panna młoda"

Kiedy panna młoda ma już w zasadzie pozamiatane , druhna ciągle jeszcze może się dobrze bawić

Na wstępie, na pytanie, dlaczego nie śpię, odpowiadam: bo się ino obudziłam i już.

Z bezsenności przeglądam forum - oglądałam sobie wątki z liliowymi . I znalazłam coś ciekawego

W wątku, w którym opisujecie wybór Calvadosa:
http://ogarkowo.pl/viewtopic.php?f=4&t= ... a&start=30" onclick="window.open(this.href);return false;


Jest opisana przylepa z zieloną obróżką - ochrzczona Calvadosem. Tyle, że to jest... Mozart

Owszem to jest Mozart... i skoro już o tym tak wprost napisałaś - to właśnie stąd wszystkie moje westchnienia do Twojego psa, który miał być nasz... Mozart według pierwszego wpisu do rejestru ZKwP nazywał się Calvados (wybieraliśmy psa przed przeglądem i wybraniec dostał nasze imię) ... ale podczas przeglądu okazało się, że piesek ma wadę zgryzu... i mimo że było mi to obojętne, Wioleta zdecydowała, że nam go nie da zapewniając jednocześnie, że on na pewno znajdzie wspaniały domek i będzie nie mniej kochany niż przez nas... Tu się nie myliła...
Długo powtarzałam, że chcę właśnie tego, bez względu na wszystkie wady świata, ale w końcu musiałam się poddać. W pierwszej połowie roku szczeniąt było niewiele, a nam bardzo zależało... poddałam się przede wszystkim w obawie, że w końcu nie będę miała żadnego... bo mnie zwyczajnie pogonią

Niby nie żałuję, ale sentyment mi został... bardzo lubię Twojego psa mimo, że przecież tak naprawdę go nie znam.

Nie prostowałam tego, bo nie chciałam jako pierwsza wyrywać się z informacjami o zdrowiu szczeniąt. Uważałam, że to sprawa między Wioletą i przyszłymi właścicielami.
Szczerze mówiąc nie spodziewałam się też, że taka bystrooka Ania wypatrzy swojego pupila

A Ty już nie szperaj tak głęboko, bo jeszcze wynajdziesz jakieś ogarkowe watergate

Podziwiam, bo na tym etapie chyba bym Korka nie rozpoznała .
Naprawdę bystre oko!

Calvados postanowił dziś udowodnić wszystkim, że jeszcze jest całkiem maleńki

Faktycznie - kruszyna
Moja żona też jeszcze do niedawna próbowała nosić Ruczaja na rękach, ale dziś okazało się, że waży 23 kg i jak sam nie wskoczy na kolana, to nikt się po niego schylał nie będzie.
Pozdrawiamy pieszczocha!