Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

monik pisze:
Nie zawsze młode psy się uczą od starszych. Psy z twardym charakterem będą mieć swoje zdanie na ten temat

Wszystkie ogary mają charakter, taka była selekcja. Bez charakteru nie wracały z lasu.
Pewnie masz rację ale myślę że trochę pomogłem swojej siostrze i koleżance wielorasowej. Same wsiadają i się nie ślinią, trochę nimi się zajmowałem w samochodzie, ogar wie co ma robić i kiedy.
Tak samo jak z kotem w lecznicy co miał raka i pierwszy raz go widziałem, no to powiedziałem wszystkim że nie jest OK, i mój ludż już jest na tyle przeze mnie wychowany że zrozumiał.
Węszynoska dobrze gada.
Pozdrawiam

W przypadku Sekreta kolejna jazda autem pokazała, że jest lepiej. Nie miała mozliwości czerpania dobrych wzorców od starszych kolegów i koleżanek, na oswajanie z autem też nie mieliśmy zbyt duzo czasu. Ale chyba zadziałalo pozytywne skojarzenie, jak do tej pory oprócz pierwszej jazdy z domowego gniazda i nastepnej podróży do weta, następne kończyły sie pobytem w lesie lub parku....
Sekret nawet zaczął wchodzic sam do auta, przy czym jeżdzi w tej chwili na wycieraczce po stronie pasażera, albo między nogami kogoś, albo sam. Ostatnio jechałam z nim sama do lasu siedział w miarę grzecznie na wycieraczce. Jedyna niedogodnością jest to, że samowolnie włącza swiatła awaryjne (akurat w zasięgu jego łba jest włącznik). Oczywiście nie jest jakoś bardzo szczęsliwy, że musi jechac autem ale myslę, że powoli sie oswaja z myslą ze nie uniknie konieczności korzystania z tekiego środka lokomocji.......

Dla Waszej wygody i bezpieczeństwa zapinałabym go w pasy na tylnej kanapie, a najwygodniej i my to praktykujemy jest w bagażniku.

SEKRET pisze:Jedyna niedogodnością jest to, że samowolnie włącza swiatła awaryjne

No w końcu jest awaria...Ktoś go wsadził do piekielnej maszyny i wiezie nie wiadomo gdzie . Co za pomysł! Rzygać się chce

A u nas było tak: jak wieźliśmy Łycara do domu z Dębna do Brzezin (koło Częstochowy) - ok. 10 godzin - to spał całą drogę na moich kolanach. Robiliśmy przerwy co 2 godziny, wychodziliśmy z auta, poiliśmy psiaka. Nic - żadnego ślinienia, żadnych wymiotów. Następna jazda samochodem - na szczepienie, zakończyła się wymiotami I każda następna tak samo, mimo, że wyjeźdżaliśmy na 15-20 minut żeby Łycara przezwyczaić. I nic - nie chciał wchodzić do auta, potem ślinienie i wymioty. W końcu posłuchałam się weta i jak jechaliśmy ostatnio do niego to dałam 1 tabletkę Avio Marinu na pół godziny przed jazdą - efekt? Piesek wskaczył chętnie do auta, potem się położył i przeleżał całą drogę - trochę się poślinił, ale NIE WYMIOTOWAŁ Potem poszliśmy do weta i znowu do auta - i znów sam wskoczył i całą drogę spokojnie przeleżał. Może to będzie sposób, najpierw z AvioMarinem - piesek przyzwyczai się, nie będzie się dodatkowo stresował i męczył wymiotami, a potem stopniowo bez lekarstwa?

U nas ... znaczy u Uchatka Aviomarin nie pomógł.
Co prawda nie wymiotuje, nie śpiewa już w aucie ale nadal się ślini.
Nie ma mowy, żeby zasnął...no chyba, że wracamy z gór i jest baaaardzo zmęczony ale to raczej czuwanie niż spanie
Jak widzi auto to omija je szerokim łukiem ... ale TYLKO NASZE

My ostatnio czytaliśmy, że to nie jest choroba lokomocyjna tylko stres. Ostatnio z Szyszką jeździliśmy autobusem i tramwajem ilość śliny wydzielona z Szyszki>>> masa Szyszki

Się bidula odwodni

Aszemi pisze:Się bidula odwodni

A nasze rzeczy wyglądały jak krochmalone

MAsop pisze:My ostatnio czytaliśmy, że to nie jest choroba lokomocyjna tylko stres. Ostatnio z Szyszką jeździliśmy autobusem i tramwajem ilość śliny wydzielona z Szyszki>>> masa Szyszki

To zależy. Jest choroba lokomocyjna - kiedy psu się robi po prostu niedobrze. I jest inny problem kiedy pies nie lubi samochodu, czasem się go boi itp - i wtedy to jest problem stresu i pomaga odwrażliwienie samochodu. Obie mogę występować raze.
Ja np mam chorobę lokomocyjną bo samochód uwielbiam