Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Józef pisze:Coś w tym jest.... Nabyć Ogara i się nim cieszyć.... Bo cała reszta jest niezrozumiała. Taki wniosek po roku świadomego uczestnictwa

Niektórzy wgapiają się całe życie w telewizor, nie mają pojęcia jak to działa i nigdy nie zrozumieją... ale oglądają i się tym cieszą

dorob62 pisze:

podobno dobrego charakteru nie da się popsuć

Ja uwaźam że bardzo się da popsuć!!!!!!

No właśnie z tym bywa bardzo różnie i nie mówię, że nie da się popsuć charakteru ,ale że z dobrym wcale to tak łatwo nie pójdzie.
Ja mogę operować przykładami burków schroniskowych, które na przykład od szczeniaków, które przez rok były w schronisku i mimo to świetnie znajdowały się w warunkach wielkomiejskich (niekiedy lepiej niż psy z dobrze prowadzonych hodowli) lub też takich psów, które przeżyły koszmarne traktowanie przez człowieka a mimo to szybko wychodziły z traumy i stawały się najnormalniejszymi w świecie psami ( takie przypadki przekonały mnie, że nie taki pies ze schroniska straszny jak go malują;) ). Oczywiście są też psy, które po dramatycznych przeżyciach nigdy nie wracają do normy ale to właśnie świadczy o ich słabszym charakterze.

rafkow

Niektórzy wgapiają się całe życie w telewizor, nie mają pojęcia jak to działa i nigdy nie zrozumieją... ale oglądają i się tym cieszą

ale myślę że oni nie mają Ogara:):):)

Ok.

Będę czytał i robił wzorzec reproduktora / suki hodowlanej zdyskwalifikowanej i dopuszczonej na warunkach minimum:

Dopuszczenie:
1/ Entropia

Dyskwalifikacja:
1/ Wada zgryzu (przodozgryz, tyłozgryz)
2/ Chrapliwy głos
coś dalej? szukam w tekstach

Ania W pisze:

dorob62 pisze:

podobno dobrego charakteru nie da się popsuć

Ja uwaźam że bardzo się da popsuć!!!!!!

No właśnie z tym bywa bardzo różnie i nie mówię, że nie da się popsuć charakteru ,ale że z dobrym wcale to tak łatwo nie pójdzie.
Ja mogę operować przykładami burków schroniskowych, które na przykład od szczeniaków, które przez rok były w schronisku i mimo to świetnie znajdowały się w warunkach wielkomiejskich (niekiedy lepiej niż psy z dobrze prowadzonych hodowli) lub też takich psów, które przeżyły koszmarne traktowanie przez człowieka a mimo to szybko wychodziły z traumy i stawały się najnormalniejszymi w świecie psami ( takie przypadki przekonały mnie, że nie taki pies ze schroniska straszny jak go malują;) ). Oczywiście są też psy, które po dramatycznych przeżyciach nigdy nie wracają do normy ale to właśnie świadczy o ich słabszym charakterze.

Popieram. Też znam psy, które po naprawdę ciężkich przejściach nie mają żadnych problemów.

rafkow pisze:Niektórzy wgapiają się całe życie w telewizor, nie mają pojęcia jak to działa i nigdy nie zrozumieją... ale oglądają i się tym cieszą

Do mnie piszesz?

Józef pisze:Do mnie piszesz?

Piszę ogólnie, że nie trzeba wszystkiego rozumieć aby w pełni się tym cieszyć.

[quote="rafkow")Piszę ogólnie, że nie trzeba wszystkiego rozumieć aby w pełni się tym cieszyć.[/quote]
To dobrze że nie do mnie.

Józef pisze:Ok.

Będę czytał i robił wzorzec reproduktora / suki hodowlanej zdyskwalifikowanej i dopuszczonej na warunkach minimum:

Dopuszczenie:
1/ Entropia

Dyskwalifikacja:
1/ Wada zgryzu (przodozgryz, tyłozgryz)
2/ Chrapliwy głos
coś dalej? szukam w tekstach

Przepraszam, ale dla mnie pomysł trochę idiotyczny. Szczególnie przyjmowanie takich samych kryteriów dla psa i suki. Poza tym pies jest całokształtem i powinno się go brać pod uwagę jako całość. Dla mnie np entropia jest wadą dyskwalifikująca albo nie. Zależnie od tego jak wygląda reszta psa i jaką suke mam zamiar nim pokryć.

Józef pisze:To dobrze że nie do mnie.

Ale nawiązywałem tutaj, do Twojego zrozumienia obecnych możliwości rządzących hodowlami, więc możesz czuć się troszkę urażony