Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Właśnie, właśnie

. Zabawne, że parę osób na spacerach zwracało mi na to uwagę (w ramach pytań "A jaka to rasa?..."), że to tak ładnie i ciekawie wygląda. Hm. Barchanek, jak barchanek... Acha, ktoś mnie pytał, czy to nie jest błąd i czy mieści się we wzorcu rasy?...

Pies powoli wychodzi z lekkiej deprechy posylwestrowej. Wyraźnie to widzę. Korek jest przepoczciwym psem, bardzo przyjaznym, łagodnym i kochanym. Jest ulubieńcem wszystkich okolicznych psiarzy, na spacerze wita się z kolegą/koleżanką, a potem - regularnie - również z każdym właścicielem (wywijanie kół ogonem i chlastanie tymże po kolanach, tudzież twist biodrami). Niemniej mam wrażenie, że jest z natury introwertykiem. Dużo zmartwień chowa w sobie, nie eksponuje ich za bardzo. Imprezę sylwestrową przeżył jakoś, ale ten wieczór i następne, plus nieustające strzały, wyraźnie go przestraszyły. Na spacerach chodził osowiały, dużo spał. Mogła to być zapewne reakcja na antybiotyk i choróbsko, ale trochę byłam zaniepokojona.
Od kilku dni widzę - humor wrócił.
Chwilowo jestem pod wrażeniem treningu drogą kształtowania - codziennie pilnie się uczymy i efekty zupełnie mnie powalają! Nie sądziłam, że nam się to uda, a tymczasem udaje się coraz lepiej

.

Jotka pisze:Właśnie, właśnie . Zabawne, że parę osób na spacerach zwracało mi na to uwagę (w ramach pytań "A jaka to rasa?..."), że to tak ładnie i ciekawie wygląda. Hm. Barchanek, jak barchanek... Acha, ktoś mnie pytał, czy to nie jest błąd i czy mieści się we wzorcu rasy?...

Myślę, że nie błąd

. Hultajowi to nie przeszkadzało w zdobyciu intera. Dusiłek też miał barchanka i też mu to nie przeszkadzało w zdobywaniu tytułów.

Chwilowo jestem pod wrażeniem treningu drogą kształtowania - codziennie pilnie się uczymy i efekty zupełnie mnie powalają! Nie sądziłam, że nam się to uda, a tymczasem udaje się coraz lepiej .

A dziś nie dotarliśmy na szkolenie

. Czekaliśmy, moknąc w deszczu trzy kwadranse - nie przyjechał żaden z trzech autobusów

.

A my czekaliśmy na szkoleniu...
Z małym Natenczasem, żeby mógł poznać kuzyna...

Co zrobić, mogę tylko załkać cicho z żalu i zaplanować akcję dywersyjną wobec MZK

.
Skoro puściły lody i stopniały śniegi, znaleźliśmy dziś nareszcie wolny czas, żeby przejść się na tzw. Górki, czyli nasze rozległe, półdzikie dawne forty. Przez całą włóczęgę co i rusz gardło mi się ściskało ze wzruszenia na widok Korka, hasającego, jak wariat. Oj, działo się, działo... Galopy na górę i z powrotem, galopy po płaskim, galop z zakrętem... Była to też okazja, żeby sprawdzić trenowane od dawna przywołanie - dziś działało, jak w zegarku. Pod tym względem psiun stał się aniołem jakieś dwa tygodnie temu. Wiem wiem - na krótko

...