Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Obraz śliczny, nie wiem jakim cudem go nie widziałam wcześniej.

Obraz może wybrać się w świat.

Spuszczę go ze smyczy, jeżeli trafi w dobre ręce, które swoimi umiejętnościami, zdolnościami lub finansowo pomogą innym pomagać.
"Ogary szukające ochłody" namalowane zostały pastelami olejnymi na kartonie włoskim o formacie A-3 (ok. 30 x 40 cm)

na ścianie w pożyczonej ramce z innego obrazu W głowie kołaczą się myśli by wykonać cykl portretów lub scen z ogarami ...
więc jeśli pozwolicie by Wasze zdjęcia posłużyły do pokazania ich urody, indywidualności, były inspiracją...
Malując chciałabym uchwycić ten specyficzny sposób poruszania się, spojrzenie, zapatrzenie, zastygły ruch, koncentrację, odpoczynek, zabawę. "Twórcze objawy" nasiliły się od zrobienia Księgi pamiątkowej i zdarzeń osobistych, które nastąpiły później

Orsa, nie wiem czy moje ręce godne ale są chętne
Zgłaszam się do castingu na przyszłego właściciela scenki z ogarkami

Czyżby i Kalif się załapał ?

Ja też byłabym chętna na jakąś pracę ogarzo inspirowaną.

Oczywiście, że ja też , ale po prostu szacun
Na naszej stronie może coś zainspiruje Ciebie Orsa:
http://ogarpolski.com.pl/galeria.html" onclick="window.open(this.href);return false;
To co mamy licytację prowadzić na ten obraz ogarów szukających ochłody?

i my też bardzo chętni

Ja jeszcze w tym zestawieniu wyłapałam Fugę chyba ??

Czyżby i Kalif się załapał ?

załapał się

Ja jeszcze w tym zestawieniu wyłapałam Fugę chyba ??

cieszę się, że modele są rozpoznawalne Ale ulga.

To co mamy licytację prowadzić na ten obraz ogarów szukających ochłody?

a może... zrobię puzzle, każdy dostanie elemencik, a na jakimś zlocie będziecie składać w całość ?

dobrze licytujcie

Wczorajszy spacer o poranku po Rychtalskich Lasach w towarzystwie Bony. Było przyjemnie rześko, na trawach rosa (kalosze się przydały), trochę zwierzyny no i mnóstwo zapachów. Wszędzie zieleń, w różnych odcieniach, mozna powiedzieć, że jakaś monotonia ale jednak relaksująca i odprężająca. Po jakiś dwóch godzinach rześkość w powietrzu się ulotniła i zaczął nam doskwierać gorąc - zarządziłam odwrót. Szłyśmy na przełaj nie trzymając się leśnych duktów. Miało być szybciej ale nie było bo Bona zaczynała kręcić się w kółko (to pewnie przez te zapachy) i dosłownie się zapętlała. Doszłyśmy w końcu na parking, wsiadłyśmy do już mocno nagrzanego samochodu i ruszyłyśmy w stronę domu. Na szczęście daleko nie miałyśmy, tylko jakies siedem minut.

Rabarbar w niebezpieczeństwie!!