Jestem właścicielem 7 tygodniowego szczeniaka, od kilku dni jest ze mną i z całą pewnością się zadomowił, ma pewne swoje zachowania, które trudno się wyeliminować. Jak z tym walczyć? Jak sobie radzić proszę o podpowiedź, pomoc, wskazówki:
1. Załatwianie się - siku robi w domu, kupę już od dwóch dni robi na zewnątrz. Kiedy odda mocz lub stolec na zewnątrz dostaje od mnie mały kawałek parówki lub kabanosa jako nagrodę. Jeśli zauważę siku w domu sprzątam i nie reaguje w ogóle, staram się przez to połączyć załatwianie się na zewnątrz z pozytywnym wspomnieniem (parówka). Reaguje tylko i wyłącznie z krzykiem, gdy na moich oczach oddaje mocz lub kupę, wtedy w trybie natychmiastowym udajemy się na zewnątrz.
2. Gryzienie - to najbardziej irytujące w zachowaniu, już po chwili głaskania (około 1 min) zaczyna gryźć dłoń, bluzę z każdym razem co raz mocniej. Trzeba zdrowo krzyknąć, aby przestał i przestaje, ale tylko na moment, gdyż po momencie na początku zaczyna lizać i delikatnie podgryzać jeśli się nie zareaguje cała zabawa zaczyna się od początku. Ogólnie gryzie wszystko co się da: kable, łapcie, szafki. Jeśli krzyknę na niego za mocno podkula ogon i spuszcza uszy by udać się do swojego kojca, ale co ciekawe za minutę wraca jakby chciał sprawdzić czy już ok, po kolejnym wykładzie udaje się permanentnie na miejsce spoczynku i zasypia. Boje się krzyczeć na niego zbyt mocno, aby źle nie wpłynęło to na jego psychikę. Czy można go w takiej maksymalnym stanie podniecenia lekko uderzyć w "kuper", nie mówię to o jakimś katowaniu, ale o lekkim klapsie. Jak sobie z tym radzicie i co sugerujecie.
3. Spożywanie posiłków - przede wszystkim jak często powinien jeść? Ja karmię go 3 razy dziennie, ale zauważyłem, że ciągle mu mało. Którykolwiek z nas (ja bądź moim koledzy) wchodzi do kuchni Charon od razu za nim biegnie i siada robiąc słodką minę.
Horror zaczyna się odbywać, gdy biorę jego miskę i zaczynam przygotować mu posiłek. Zaczyna skakać na mnie, szczekać, piszczeć, staram się komendą siad posadzić, go na ziemi i dopiero wtedy jak zareaguje podaje mu miskę. W podobną euforię wpada, gdy któryś z nas zaczyna spożywać posiłek, konsekwentnie nie reaguje i nie daje mu "kąsków", ale momentami tak długo "wariuje", że trzeba go podniesionym głosem uspokajać, gdyż nie odpuszcza.Przepraszam wszystkich tych, którzy są wrażliwi na spam, ale starałem się jak najwierniej oddać wszystkie procesy mojego postępowania, abyście mogli ocenić co czynie źle, a co dobrze o ile takie fakty występują.
Serdecznie gratuluje tym wszystkim, którzy dotarli do końca tego postu
O ile znajdziecie chwilkę czasu proszę o jakiekolwiek wskazówki.Z góry dziękuje za pomoc
). Innych zachować "nie widziałam", nie reagowałam. Ogary to niesamowite bystrzachy i uczą się szybko. Potrzebna jest tylko konsekwencja.
