Tak sobie myślę .... może Ikar dostaje za dużo jedzenia ? albo może nie wie, że mu nie wolno ?
Z drugiej strony to jeszcze szczeniak i ma prawo załatwiać się więcej niż wyznaczone przez Was trzy razy.
Moja Coda potrafiła strzelić sobie kupę nawet jak miała 8 mies na środku dywanu w pokoju
Zmniejszyłam jej porcje i pilnowałam, żeby nie załatwiała się w domu.
Chodziłam za nią jak cień a jak tylko zaczynała kucać, żeby sobie qpę strzelić to krzyczłam "nie wolno!" i szybko wypuszczałam ją na trawę.
Jak załatwiła się na trawie to dostawała nagrodę. Zajęło nam to trochę czasu ale wkońcu nauczyła się piszczeć pod drzwiami a teraz to nawet i 9 godzin siedzi w domu i nie zrobi nic.
Tak się zastanawiam ... Ikar od szczeniaka zostaje sam w domu przez kilka godzin ?
Jeśli tak to zapewne czas nauki czystości troszkę Wam się wydłuży.
Nie macie czasu chodzić za nim i pilnować przez cały dzień więc młody zdany jest na siebie i jak go dusi to się po prostu załatwia. A, że jest sam to nikt mu nie mówi, że nie wolno
więc dla niego to naturalne.
Tak mi się wydaje
Może w weekendy albo dni kiedy jesteście cały dzień w domu zwróćcie większą uwagę na młodego a jak pójdzie się załatwić na dywan to reagujcie.
Z czasem się nauczy.
Obecnie Ikar dostaje jeść 2 razy dziennie (po porannym spacerze i po wieczornym)- zostało to skonsultowane z weterynarzem. Na spacery jest wyprowadzany 3 razy (rano- krótki spacer, załatwia się i wracamy; popołudniu- długi spacer, bawimy się, uczymy, trwa około godziny; wieczorem- spacer ok 30 min). W czym może tkwić problem? Zastanawiam się czy nie dawać mu jeść 1 dziennie (ale dużo, jak za cały dzień) popołudniu, bo wtedy załatwiłby się wieczorem i jeszcze rano by "poprawił" 
Czy może to z czasem poprostu przejdzie? Ale wsumie wątpie, bo dziś jest sobota i mimo, że był wyprowadzony, jak zszedł ze mną do piwnicy to szybciutko załatwił się w tym miejscu co zawsze, gdy nas nie ma. W żadnym innym miejscu w domu się nie załatwia. Proszę serdecznie o pomoc, ponieważ jest to bardzo uciążliwe 
Mam nadzieje, że się uda 
.
