Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Aszemi pisze:Małgosiaczku z całym szacunkiem to było pytanie do Hucuła i liczę na odpowiedź.

Chwalić można każde szczeniaczki bo wszystkie są piękne ale co z nich wyrośnie będzie widać za min rok.

Aniu, z całym szacunkiem ale to co zacytowałam nie było pytaniem tylko Twoim stwierdzeniem.

A co do tego, że "co ze szczeniaczków wyrośnie okaże się za minimum rok" to święta prawda, więc nie czepiajmy się ich już teraz

Leszek pisze:No cóż nie każdy wywołuje choroby i może być bardzo pozytywny.

Tylko jak się o tym przekonać przed kryciem

Aszemi!
Oczywiście, że w miarę sensownej oceny psa można dokonać w wieku przynajmniej 6 miesięcy, jeszcze lepiej po roku, a najlepiej po jego pierwszym miocie. Dlatego właśnie użyłem słowa "tymczasem".
"Czepianie się" nie jest niczym niewłaściwym. Po to jest forum, żeby dyskutować. Możemy się różnić i wcale nie musimy jedynie sobie gratulować.
Teza, że każdy inbred jest prostą drogą do chorób jest nie do obronienia. Może być całkiem odwrotnie.
Nie mogę zgodzić się również z opinią, że użycie psa KW = odejście od wzorca. Owszem, wprowadzenie NN /szczególnie prawdziwego/ budzi czasem kontrowersje dotyczące eksterieru i to nie tylko wśród początkujących hodowców, ale nawet w gronie członków GKH. Miałem okazję porozmawiać niedawno z jedną Panią z tego zacnego grona i z przykrością stwierdzam, że wogóle nie rozumie sensu i nie widzi potrzeby podobnych działań. Mówi się trudno. Całe szczęście, że to zacne ciało nie daje skierowań na krycie! A zamknięcie KW nazwałbym dywersją w czystej postaci. Całe szczęście, że do tego czasu udało się wprowadzić sporo sensownych zwierzaków. Teraz przyszedł czas na korzystanie z tej niewdzięcznej pracy wykonanej pod prąd i wyłącznie dla idei.

Taki opis Ogarów znalazłem dzisiaj na WP

Ogar polski
Wzrost: 55-65 cm. Waga: 20-32 kg. Użytkowość: pies myśliwski (gończy).

Prawie tak stare jak charty, ogary, jak większość europejskich ras gończych, pochodzą prawie na pewno od psów św. Huberta i do dziś ich żywiołem jest właśnie polowanie. Pierwsze wzmianki o tych znakomitych towarzyszach myśliwych znajdziemy w „Żywocie człowieka poczciwego” Mikołaja Reja (wydanym w 1568 roku) oraz „Myśliwcu” Tomasza Bielawskiego (z 1595 roku).

Jak większość psów myśliwskich, ogary potrzebują dużo ruchu, bardzo życzliwej relacji z przewodnikiem – co oczywiście musi iść w parze z konsekwentnym wychowaniem oraz regularnym szkoleniem czworonoga. Warto też im zapewnić możliwość pracy węchowej, a także zabawy w towarzystwie innych psów.

Niestety, te piękne psy, kiedyś bardzo zdrowe, obecnie trapi szereg chorób, skrzętnie ukrywanych przez wielu hodowców. Jednym z najczęściej występujących problemów są schorzenia oczu.


Ostatnie zdanie typowe, i tak nam sie robi "reklamę".

To jest chamstwo - ja tam nie widzę żadnego "szeregu" Entropia się pojawia, owszem a reszta tego szeregu to co

Żle , że opis jest na stronie głównej w temacie "Rasy Polskie" i ogar wypada tam zdecydowanie najgorzej.

Może to jakoś oprotestować....? Albo napiszmy komentarze?
Musze przyznać, że szlag mnie trafił szczególnie jak porównałam do opisu gończego polskiego - którego według tego opisu nie trapią żadne dziedziczne choroby. Poza skrzętnie ukrywaną padaczką i PRA....

hania pisze:Może to jakoś oprotestować....? Albo napiszmy komentarze?
:

Dałem już komentarz, ale od innych osób też wskazany.
Co do samego opisu na WP można mieć wrażenie że komentarz w stosunku do OP jest szczególnie tendencyjny i chyba nie jest przypadkowy.
Nie zdziwił bym się, że go napisała osoba co hoduje ......GP .

Też napisałam. Napisałam też do wp, że prosiłabym o kontakt z autorem artykułu.

"schorzenia oczu"...oczu

Dajcie linka plizzz bo nie wiem gdzie tego mam szukać