Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Smutno nam bardzo... Współczujemy...

Dziękuję za słowa wsparcia - miło, że zajrzeliście
No trzymam się trzymam…w dużym stopniu byłam przygotowana i mam sporo zajęć, więc mniej czasu na myślenie .
Ale czasami ściska…

Paula pisze:
Dla mnie Bard był zawsze i to, że Świt jest z nami także mu zawdzięczamy...

No i mają razem masę wspólnych zdjęć...
Bardzo lubiłam patrzeć na ten duet...

ketrin pisze:to bardzo smutne gdy odchodzi nasz przyjaciel...brak słów bardzo Ci współczujemy
Aniu trzymaj się

W sumie to daleko nie odszedł…w mieście Łódź jest.

BasiaM pisze:Niech Bard będzie szczęśliwy za TM ....

Aniu przykro nam. Trzymaj się i Ty i Twoi rodzice.

Dzięki.
Prawdę mówiąc moja mama chyba ciężej ode mnie to zniosła…
Ona nie pracuje i Bard mieszkał z nimi, więc w większym stopniu odczuwa pustkę – u mnie biega Łoza i Bolek.
Także coś mi się wydaje, że Bolek pojedzie na wakacje na Bemowo.

irie pisze:Nie wiem co napisac. Wspolczuje straty.
Bardzo zaluje, ze nie spotkalam Barda, bo tak Bard dzo go polubilam ze zdjec i opowiesci tu. Wiem, ze mial swoje lata, chorowal i nieuchronnie nadeszlo, co musialo nadejsc. Niech mu bedzie dobrze za TM, ale bedzie go tu brak, po ludzku.
Aniu, wspieralas go do konca i pozwolilas mu odejsc, gdy przyszedl czas - kazdy by to docenil, Bard tez pewnie jest Ci wdzieczny.

Piekne zdjecia, bede do nich wracac. Jak i do samego Barda - pamiecia.

Dlatego też był specjalny „dodatek” do kalendarzy
Miło było czytać Twoje ciepłe słowa o nim…i wierzę, że sympatia zostałaby w pełni odwzajemniona. W sumie to masz już ładną suczkę, dorzuciłabyś jakieś „małe co nieco” i drapanie po doopce (czyli wszystko to co lubił najbardziej ) i byłby „sprzedany”

A fotki Barda zapewne będą się pojawiały ...

Bardzo mi przykro Aniu

Bard był jednym z Ogarów, wprowadzających Maczka do świata warszawskich spacerów.
Mam nadzieję, że gdy nadejdzie kiedyś czas Maczka, Bard wprowadzi go do świata spacerów za tęczowym mostem.

Pozdrawiam
Rafał

Ania W pisze:Dlatego też był specjalny „dodatek” do kalendarzy

Naprawde bardzo sie ucieszylam z kalendarzyka z Bardem i Loza, dzieki

Moze bez sensu teraz o tym pisac, ale gdy kiedys wspomnialas tu, ze Bard nie dorobil sie zadnego pucharka, wymyslilam sobie, ze zorganizuje mu taki specjalny, dla OgarBard'a Niestety, pozostalo wsrod pomyslow niezrealizowanych... Fajny Ogar z Barda byl, to pewne.

Ania W pisze:A fotki Barda zapewne będą się pojawiały ...

Jak wynajdziesz jaka fajna gdzies w archiwum, pokazuj tu, koniecznie.

wspomnień cd.lubię to zdjęcie bardzo...

Oj, przykre to bardzo, nie ma już Barda... Współczuję

kasiawro, piękne zdjęcie...

Barda nie ma, ale są jego dzieci i wnuki. Za każdym razem widząc któreś z nich, to będzie tak jakbyś widziała jego. On i Ty razem zrobiliście dużo dla tej rasy. Zaraziliście parę osób, przyczyniliście się razem do integracji warszawskich ogarów i dołożyliście wspólnie psich i ludzkich łap do powstania kolejnych pokoleń poBardowych. On zawsze będzie wśród nas.
A teraz biega gdzieś po łąkach razem z Udrą.

Bardzo nam przykro Aniu, tym bardziej, że nie zdołaliśmy poznać osobiście Barda a jego krew płynie w naszym maluchu, Dzięki jego wspaniałym genom możemy cieszyć się tak ślicznymi i mądrymi psiakami, więc Bard będzie ciągle żyw, bo każda jego cząstka jest w jego dzieciaczkach i wnukach. Trzymaj się cieplutko!

Bardzo nam przykro... Ze szczerego serca współczujemy ogromnej straty.