Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Aszemi pisze: Jest dobry użytkowy pies odbiegający od wzorca niech kryje ale sukę która eksterierowo jest piękna i na odwrót a nie na zasadzie użytka użytkiem jakkolwiek by nie wyglądały i jakkolwiek nie są spokrewnione
albo jeden kw drugim kw- po co?

Może właśnie po to żeby wyównać wygląd, o którym tyle piszesz?
Prawdę mówiąc ja się sporo naszukałam tego "spokrewnienia" w miotach KW-KW.
I coś co mogłoby uchodzić za pokrewieństwo znalazłam w jednym (w 3 pokoleniu)...tylko , że takie pokrewieństwo ma 3/4 ogarów PKR. Oczywiście są też PKR z dużo większym pokrewieństwem - zazwyczaj uzasadnia się je celowym imbredem na wybitnego przodka (choć w moim odczuciu wcale nie zawsze jest on aż tak celowy ).
Imbred jest jednym z "zabiegów" hodowlanych mającym na celu wyrównanie rasy. W tym przypadku pokrewieństwo wcale nie jest jakoś szaleńczo bliskie. Na dodatek te psy, które są spokrewnione w tym 3 pokoleniu to psy i bardzo ładne i bardzo dobre użytkowo.
Może jednak poczekamy na owoce zamiast roztrząsać się nad jednym miotem?
Ja mimo, że wolałabym mioty KW- PKR, bardzo chętnie sobie popatrzę co z tych szczeniaków wyrasta...i może nawet wyciągnę jakieś wnioski

qzia pisze:Nie zapominajmy, że ogar to pies myśliwski. Czasami lepiej przymknąć oko na dajmy na to noszenie ogona i punktować psa świetnego w łowisku, ciętego lub ładnie głoszącego. Takie jest moje zdanie. Nie gońmy za eksterierem, bo już dawno udowodniono, że pewne cechy łączą się ze sobą. Może warto popatrzeć np. czy ogar z ładnym ogonem dobrze tropi, lub czy ten z grubymi łapami ma lepszy węch.

Qzia, wybacz, ale nie mogę się zgodzić z Twoją wypowiedzią. Moim zdaniem najważniejszy dla ogara jest teraz wyrównany i zgodny z wzorcem eksterier. Tu nie ma miejsca na przymykanie oczu. Każdy ogar ma pasję, silniejszą lub słabszą, ale ma. Czy będzie dobrym psem użytkowym zależy wyłącznie od postawy własciciela. Niektóre psy wymagają po prostu więcej pracy niż inne, ale to my, ich przewodnicy, je układamy i wydobywamy z nich cechy otrzymane w naturze. Jeśli zaczniemy odpowiednio wcześnie, konsekwentnie i intensywnie pracować z psem, każdy ogar będzie świetny w łowisku. On to ma w genach.
Jeśli chodzi o entropium, jestem zdania, że psy entropiczne, które mają również entropicznych przodków nie powinny być rozmnażane. Tym bardziej, że jest sporo psów zdrowych, o ładnym eksterierze i z powodzeniem mogą zostać użyte w hodowli. Wszystko zależy od właścicieli, podobnie jak z kwestią użytkowości.
Pozdrawiam

gryfna pisze:Moim zdaniem najważniejszy dla ogara jest teraz wyrównany i zgodny z wzorcem eksterier. Tu nie ma miejsca na przymykanie oczu. Każdy ogar ma pasję, silniejszą lub słabszą, ale ma. Czy będzie dobrym psem użytkowym zależy wyłącznie od postawy własciciela.

Niestety, ale z takim stwierdzeniem zupełnie nie mogę się zgodzić. Szkoliłam trochę ogarów i częsć z nich (i to wcale nie taka mała) w ogóle nie wykazywała pasji i mimo masy włożonej pracy i chęci właściciela nie nadawła się do łowiska.

Haniu, czy możesz precyzyjniej opisać swoje doświadczenia? Może akurat nie w temacie entropium, bo nas "wyrzucą" Dla mnie to ciekawy temat, mimo różnicy zdań

Pozdrawiam

Ania W pisze:Może właśnie po to żeby wyównać wygląd, o którym tyle piszesz?

Bardzo ciekawe tylko jakim cudem skoro w miocie może wyjść wszystko z kilku pokoleń a znając życie nawet jak sie trafi wybitny eksterierowo egzemplarz to trafi w ręce nie hodowlane a do hodowli za to największy "kundel".

Ania W pisze:Prawdę mówiąc ja się sporo naszukałam tego "spokrewnienia" w miotach KW-KW.
I coś co mogłoby uchodzić za pokrewieństwo znalazłam w jednym (w 3 pokoleniu)...tylko , że takie pokrewieństwo ma 3/4 ogarów PKR. Oczywiście są też PKR z dużo większym pokrewieństwem - zazwyczaj uzasadnia się je celowym imbredem na wybitnego przodka (choć w moim odczuciu wcale nie zawsze jest on aż tak celowy ).

no to chyba po to właśnie zostały nn-ki wprowadzone do hodowli żeby tego imbredu było jak najmniej a nie po to żeby do niego wracać??
a nad pokrewieństwem w miotach możemy tylko ubolewać a powinien to być jeden z priorytetów przy kryciu

Ania W pisze:Może jednak poczekamy na owoce zamiast roztrząsać się nad jednym miotem?

oczywiście tak-pożyjemy zobaczymy.

Chciałabym tylko tak dla przypomnienia dodać że rasa to wzorzec i każda hodowla powinna mieć to na uwadze dobierając pary rodzicielskie nie zapominając oczywiście o innych aspektach takich jak użytkowość charakter zdrowie-kolejność przypadkowa.

Aszemi a selekcjonujesz na prawidłowy głos? Bo to jest we wzorcu...

A tak naprawdę gdybyś wzięła wzorzec i te biedne ogary KW, których się tak czepiasz to one są ze wzorcem zgodne...

I jak dla mnie - wolę brzydszego, ale zdrowego, z dobrym charaktaerem i cechami użytkowymi psa.

Aszemi pisze:

Ania W pisze:Może właśnie po to żeby wyównać wygląd, o którym tyle piszesz?

Bardzo ciekawe tylko jakim cudem skoro w miocie może wyjść wszystko z kilku pokoleń

No ale cóż takiego strasznego może wyjść?
Uszy nagle staną?
Cuda się zdarzają, ale nie aż takie

Aszemi pisze:a znając życie nawet jak sie trafi wybitny eksterierowo egzemplarz to trafi w ręce nie hodowlane a do hodowli za to największy "kundel".

To samo jest w PKR…te zdrowe i ładne często przepadają, a do hodowli wchodzą niejednokrotnie (delikatnie mówiąc) przeciętne z problemami i z oczami i z uzębieniem…że o innych przypadłościach nie wspomnę.

Aszemi pisze:

Ania W pisze:Prawdę mówiąc ja się sporo naszukałam tego "spokrewnienia" w miotach KW-KW.
I coś co mogłoby uchodzić za pokrewieństwo znalazłam w jednym (w 3 pokoleniu)...tylko , że takie pokrewieństwo ma 3/4 ogarów PKR. Oczywiście są też PKR z dużo większym pokrewieństwem - zazwyczaj uzasadnia się je celowym imbredem na wybitnego przodka (choć w moim odczuciu wcale nie zawsze jest on aż tak celowy ).

no to chyba po to właśnie zostały nn-ki wprowadzone do hodowli żeby tego imbredu było jak najmniej a nie po to żeby do niego wracać??

Tia…ale jak zostały wprowadzone to się „kundle” nie podobają, bo ocenia się je przede wszystkim „na oko”.

Aszemi pisze:Chciałabym tylko tak dla przypomnienia dodać że rasa to wzorzec i każda hodowla powinna mieć to na uwadze dobierając pary rodzicielskie nie zapominając oczywiście o innych aspektach takich jak użytkowość charakter zdrowie-kolejność przypadkowa.

To w takim razie traktujmy go całościowo i spróbujmy dopasować ogara chociażby do wymiarów tam podanych
To piszę jak jako właścicielka suki w górnej granicy wzrostu i wagi wg wzorca, która ciągle słyszy „ O jaka ona drobniutka” „ Malutka jest …” a w opisie od sędziego dostałam "suka o bardzo niskiej masie"

Ania W pisze:No ale cóż takiego strasznego może wyjść?
Uszy nagle staną?
Cuda się zdarzają, ale nie aż takie

nagle nic nie stanie ale pewne wady ciężko wykluczyć na przestrzeni pokoleń

Ania W pisze:Tia…ale jak zostały wprowadzone to się „kundle” nie podobają, bo ocenia się je przede wszystkim „na oko”.

a czemu by się miały podobać skoro są psami w typie i grunt to je dobrze rozmnażać aby osiągnąć zamierzony cel a jednocześnie nie zachwiać rasy

Ania W pisze:To w takim razie traktujmy go całościowo i spróbujmy dopasować ogara chociażby do wymiarów tam podanych

o wymiarach i wagach już było a czemu chociażby nie weźmiemy pod uwagę głowy

hania pisze:Aszemi a selekcjonujesz na prawidłowy głos? Bo to jest we wzorcu...

a jak brzmi prawidłowy głos według wzorca poza tym że psy mają grać niżej od suk ja bynajmniej nic więcej nie znalazłam

hania pisze:A tak naprawdę gdybyś wzięła wzorzec i te biedne ogary KW, których się tak czepiasz to one są ze wzorcem zgodne...

każdy ma coś zgodnego ze wzorcem ale uchyleń od wzorca relatywnie więcej-jakby tak wyciąć poszczególne zdania to i owczarek by w kilku miejscach pasował

Tak naprawde myślę, że Ty tak krzyczysz "wzorzec, wzorzec" a nie chodzi Ci o wzorzec tylko o Twoje wyobrażenie ogara. A to jest zupełnie co innego.

hania pisze:Tak naprawde myślę, że Ty tak krzyczysz "wzorzec, wzorzec" a nie chodzi Ci o wzorzec tylko o Twoje wyobrażenie ogara. A to jest zupełnie co innego.

Nie krzyczę a akurat tak się składa że moje wyobrażenie akurat zgodne jest ze wzorcem i mam nadzieję że doczekamy się komentarza do wzorca popartego przykładami
Haniu widzisz to jest tak dla mnie moje suki są naj ale nie popadam w samouwielbienie i wiem co trzeba u nich poprawiać i mam nadzieję że każdy kolejny miot będzie mnie przybliżał do ideału nie mniej jednak cieszę się że pierwszym miotem pomimo braku doświadczenia udało mi się już zacząć ten proces