Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Wspaniałe marzenie ,trzymamy kciuki za Mozarta

Ale żeśmy dzisiaj spacer zaliczyli, paaanie... jakiś stołeczny zlot bullowatych nam się trafił
Ładnych parę godzin na trasie wybieg-las-wybieg-las.
Dały mu pitbullki i amstaffki popalić, nie ma to tamto Moziu padł ryjem na dywan i śpi jak zabity.

Miło mi było jednak spotkać normalne bulle z normalnymi, zdrowymi psychicznie właścicielami. Sama przyjemność Ja bardzo lubię takie psy - mocne, pewne siebie, silne i zacięte - o ile mają zdrowych na ciele i umyśle odpowiedzialnych właścicieli

Mozart dzisiaj nauczył się od bykowatych kolegów bardzo cennej umiejętności... warczenia To chyba wpływ jajek, ale jak już mu się jakieś psy zaczęły dawać we znaki to nie dawał - jak zazwyczaj - dyla w krzaki, ale stał w postawie bojowej i warczał. I strasznie dawał się być zdziwiony tym, że to działa

No, pies mi mężnieje, nie ma to tamto - razem z jajkami wzrasta też pewność siebie

Dopóki Mozart nie zaczął się stawiać, określany był pobłażliwym imieniem "ciapek"
Chyba się obraził i postanowił pokazać, że wcale nie jest ciapkiem...

Em... mój pies patrzy na mnie teraz wzrokiem pt. "Gdzie jest Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami, kiedy jest potrzebne". A przed chwilą się naburczał w całym swoim niezadowoleniu, za wszystkie czasy.

(zdjęcia niestety nie będzie, po padł kolejny, trzeci aparat )

A wszystko dlatego, że nie dostał kolacji.
A nie dostał, bo nażarł się dzisiaj, jak pracujący koń.
A się nażarł, bo z samego rana - na głodniaka jeszcze - dostał tony nagródek z ręki, w czasie ćwiczeń. Potem standardowa micha na śniadanie i równowartość więcej niż kolejnej michy przy kolejnych ćwiczeniach.

To jednak wcale nie przeszkadza mojemu psu czuć się głęboko dotkniętym i burczeć w poczuciu strasznej krzywdy...

A ja jestem jakaś taka niedobra pańcia, bo nic a nic mnie ten bidny wzrok nie wzrusza...

Tobie to pozazdrościć, że pies taki chętny na smaczki i jedzenie. Ja muszę stawać na głowie, żeby mojemu smaczki spakowały, bo ma wygórowany gust

wszoleczek pisze:Tobie to pozazdrościć, że pies taki chętny na smaczki i jedzenie. Ja muszę stawać na głowie, żeby mojemu smaczki spakowały, bo ma wygórowany gust

A powiem ci, że racja - niesłabnące zainteresowanie nagródkami sprawiło, że znalazłam kilka sposobów na przykucie uwagi mojego psa do siebie - to z kolei zaczęło dawać efekty w posłuszeństwie, ja się nakręciłam jeszcze bardziej, pies zaczął pochłaniać więcej nagródek, coraz lepiej nam się pracowało i tak to leci

A ten skubaniec na szczeście nigdy nie ma dość.

top 5 moich ulubionych leitmotivów w rozmowach z sąsiadami:

1. "Ale ja widzę, że pani to go nigdy ze smyczy nie spuszcza..."
- na osiedlu? Nie, nigdy.
"A to szkoda, szkoda, piesek musi się wybiegać..."

2. No ale taki duży pies, w mieszkaniu? Przecież wy to tam chyba w ogóle miejsca nie macie, jak on się położy...
(nie mamy, lewitujemy )

3. I on tak sam w tej klatce? Boże kochany, przecież to się męczy piesek...

4. "Taki pies to tylko do domu z ogrodem - no bo gdzie on ma miejsce w takim mieszkaniu?"
- proszę pana, mieszkanie nie jest od zapewniania psu ruchu, od tego są spacery
"No w mieszkaniu to tak, ale jak pies ma ogród, to się może sam wyhasać"

5. Taki duży to chyba strasznie niszczy w mieszkaniu, co?
(oczywiście - jak dowiodły badania amerykańskich naukowców, poziom zniszczeń mierzy się w kłębie)

Dlaczego nasi sąsiedzi z labradorami nie słyszą takich uwag? O co w tym chodzi?
Albo dlaczego nie słyszą ich sąsiedzi z naprzeciwka, którzy zapewniają psu ruch na świeżym powietrzu otwierając drzwi do klatki i puszczając psa samopas?

Bo amerykańskie filmy z cudownymi labkami i goldenkami zrobiły swoje, i wszyscy dowiedzieli się co to i jakie to wspaniałe, przyjazne psy o nadprzyrodzonych zdolnościach!

Proponuję zaprzyjaźnić się ze scenarzystami i reżyserami polskich filmów familijnych Jak w kilku cudownego psa zagra ogar,...

A ile toto zeźre cie nie pytają?
Mnie po 15 latach przestali

ZbyszekC pisze:A ile toto zeźre cie nie pytają?

Aaaa, no tak... zapomniałam jeszcze o tym: "A taki pies to chyba dużo je?"
Albo: "takiemu rasowemu to chyba pani musi jakąś dobrą karmę kupować? Droga pewnie?"

A na samym początku słyszałam jeszcze (jak był mały): "A ile kosztował?"

oraz komentarze w stylu: ci hodowcy, no tak, byle tylko zarobić (czy coś podobnego w rożnych wariantach...)

Mogłabym taką listę standardów ułożyć całkiem sporą...

standard bo te nierasowe to można głodem zamorzyć albo wrzucić do michy suchego chleba i mają być zadowolone