Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Polecam książkę "Pies i Człowiek" Jean Donaldson + "Aria do mnie" Jacka Gałuszki.

Z zupełności te dwie pozycje wystarczą. Nie ma co cudować.
Ja z pierwszym ogarem poszłam na "szkolenia" wytrzymałam 4 dni
Z drugim nie chodziłam nigdzie, tylko do lasu i na długie spacery
Od maleńkiego uczyłam "przywołania" i wracania na gwizdek.

Co do zniszczeń, jak pisała Kasia ... stara kołdra albo taka najtańsza z Ikei czy Jysk, koszt około 15zł jak dobrze trafisz.Albo stary, gruby koc, wtedy nie będzie żal jak zeżre
Z doświadczenia wiem, że "spreje na psy i koty" nic nie dają. Można domowym sposobem zrobić "papkę" z papryki chilli i pieprzu. Posmarować miejsca, które chętnie zżera pies i na pewno drugi raz gniazdka nie ruszy jak mu papryka jęzor wypali

Dzisiaj byliśmy na pierwszym, króciutkim spacerku - jesteśmy nieco ponad tydzień po 2 szczepieniu. Spacer, jest to straszliwe przeżycie, potworny stres i w ogóle znęcanie się nad źwierzątkiem. O wypróżnieniu się w tych warunkach nie ma mowy! Fuksio kombinował tylko jak się tu pańci urwać i do domu nawiać, w bezpieczne pomponowe objęcia. Po powrocie do domku piesek był tak szczęśliwy, że chciał mnie zacałować na śmierć, zamemlać kota, i w ogóle roznieść chałupę z radości iż uszedł z życiem z tej strasznej opresji. Pompon patrzyła na niego zniesmaczony z bezpiecznej odległości, oczywiście zaraz potem jak z obślinionym futrem wyrwał się z czułych objęć Fuksa. Teraz kocio siedzi i pomrukując do siebie nerwowo, wylizuje wymemlane futerko, oraz doprowadza fryzurę do porządku, zezując ze złością na swojego oprawcę. Oburzające - żeby tak traktować dostojnego kota!

Chciałam Ci polecić psie przedszkole w Wesołej Łapce , ale właśnie kurs jest w trakcie trwania w Sosnowcu, a potem w okolicy nie ma.
Jeżeli zaczynacie wychodzić na spacerki to musimy się umówić, chłopak nabierze odwagi w towarzystwie. Zauważyłam że szczeniak który się tak panikuje w okolicy domu, wywieziony dalej zachowuje się normalnie.

________________

Małgosia&S&C

W sobotę moje dziecię ma imprezę urodzinową... A co powiesz na spacerek wspólny w niedzielę? Wysłałam PW

smoko pisze: A co powiesz na spacerek wspólny w niedzielę? Wysłałam PW

Same, bez nas

Nie bez Was! Już będzie Małgosia dzwonić. Ale super! Nie mogę się doczekać!

my nie możemy spacerować już Wam zazdroszczę
limit spaceru to 20 minut

Już niedługo będziesz mógł spacerować do woli. On pewnie sterydy brał? To teraz trzeba bardzo uważać i odporność odbudować. No i musicie uważać, żeby bezpośrednio po jedzeniu wysiłek ograniczać. Niech lepiej po jedzonku odpocznie, żeby skrętu żołądka nie dostał. Czytałam gdzieś, że ta rasa ma tendencję do tej choroby, a zwłaszcza po takich przejściach jak Grot bidulek. Trudno go będzie odchudzić bez spacerów Może się na fitness zapiszecie, albo do jakiej siłowni? Bieżnia by mu dobrze zrobiła.
Nie płacz - jeszcze pospacerujecie!

Byliśmy dzisiaj znów na 2 spacerkach. Nawet nie próbuję go jeszcze uczyć sikać na dworze, na razie muszę go przekonać, że ujdzie z życiem z tego spaceru. Jest lepiej niż było. Nie opiera się, nawet w miarę grzecznie idzie na smyczy. Ja oczywiście zapatrzona w pieseczka, gruchając do niego słodko; "no chodź kochanie, nie bój się, pańcia jest przy tobie," itd. W skutek takiego zachowania zaliczyłam bliskie spotkanie trzeciego stopnia ze słupemKurde - ja się przez tego psa zabiję niechybnie Mało tego, że klupnęłam z impetem w słup, to jeszcze zaaferowana pieskiem, myślałam, że staranowałam jakiegoś przechodnia, więc trzymając się za bolący czerep grzecznie przeprosiłam. Mina sąsiada, który stał obok, widział i słyszał całe zajście; bezcenna. A ja chyba będę teraz kanałami się po osiedlu poruszać

Ja bym nie gadała tyle do niego. Raczej trzeba zachowywać się jak gdyby nigdy nic. Pełen spokój i cierpliwość. Każdy mój ogarek po przyjeździe do miasta panikował. Pamiętam jak Rysiek kładł się plackiem na chodniku i ani kroku nie chciał zrobić. Spokojnie, cierpliwie, czekałam aż poleży. Potem powoli, lekko pociągając nakłaniałam go do ruszenia. Przejście 100m trochę trwało ale w końcu uznał, że z mamusią lepiej. Być może gadając i uspokajając go utwierdzasz psiaka w przekonaniu, że jest jednak coś nie tak. Spokojnie idź, patrz w świat i na słupy. Psu od czasu do czasu smaczka pod nos podstaw. Zwłaszcza jak się sam odważy coś zrobić. Może to będzie lepsza metoda. Wyrośnie z tego tylko musi mieć pewność, że Ty jesteś spokojna, wszystko jest ok i nie boisz się niczego. Nie panikuj jak on panikuje. Ja zawsze staram zachowywać się pewnie i spokojnie, wręcz olewając psa i jego lęki. Nie wiem czy dobrze to tłumaczę.