Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

zybalowie pisze:Jak się wzięłam za oporządzanie sprzętu po spacerze, to stwierdziłam, że takiego bajzlu tośmy jeszcze nie zaliczyli... Kurtka w błocie, portki w błocie, kaloszki w błocie, ogar w błocie.

A u nas najdziwniejsze, że po spacerze my w błocie, a ogar czysty (no chyba, że się w czymś wytarza, ale to inna sprawa). Ale tak ogólnie, to chyba mamy samoczyszczący się model

wladekbud pisze: A u nas najdziwniejsze, że po spacerze my w błocie, a ogar czysty (no chyba, że się w czymś wytarza, ale to inna sprawa). Ale tak ogólnie, to chyba mamy samoczyszczący się model

No właśnie młody też najczęściej wymaga najwyżej umycia podwozia, o ile w ogóle - ale tym razem wrócił do domu oblepiony nie gorzej, od moich kaloszków polnych.

_____________

Rano mieliśmy na gościnnych występach gwiazdę prosto z przedszkola.
Mozart nie był chyba zachwycony, bo jak mała jest obok, to nic mu nie wolno - skakać nie wolno, lizać nie wolno, podgryzać nie wolno - a idźcie wszyscy w cholerę... Mam leżeć i pachnieć?
A reszta dnia upływa nam pod hasłem "dobra karkówka nie jest zła" - ja obrabiam mięcho, a on patrzy tęsknie i żebra... Czasem coś tam przypadkiem spadnie... ale tylko czasem. Smutny pies. Nieszczęśliwy...

Ograbiają mnie z elementarnego prawa do świniny... człowiek psu wilkiem.

...takiego bajzlu tośmy jeszcze nie zaliczyli... Kurtka w błocie, portki w błocie, kaloszki w błocie, ogar w błocie.

Wybraliśmy się dzisiaj plenerem odwiedzić mojego ojca - pogoda paskudna, ale cóż - pola, lasy, łąki. Nawet przy takim wietrze, zacinającym deszczu i błocie spacerowało się przyjemnie (a ja osobiście, nie wiem czemu, lubię takie dzikie wyprawy - kaloszki, spacerowa kurta, robocze spodnie - idziemy!).

Mozart czuł się oczywiście jak ryba w wodzie
Ale dopiero dzisiaj przypomniałam sobie, co to znaczy brudny pies
Nie dość nam było błota, pies znalazł sobie gdzieś w rowie smakowitą, nadpsutą rybkę i się w niej wytarzał. Mmm-m, zapach był nie do opisania. Mieliśmy nadzieję, że kiedy pies wyschnie, zapach zelżeje.

Płonne nadzieje
Zastosowaliśmy więc przepis na psa po bolońsku i "wymyliśmy" go przecierem pomidorowym. I oto z ręką na sercu, potwierdzam - sposób jest skuteczny. Nie, żeby pies zaczął nagle pachnieć fiołkami, ale zdecydowanie da się wytrzymać

Zdjęcia robione pod wpływem chwili, z komórki.

trza mu było jeszcze makaron na uszy nawinąć

i bazylie na pupie położyć

A może od razu serem posypać, co?

Ale tylko parmezanem!
Zmokła kuura!... Jaką minę ma niepewną!... Współczuję. Wszystko to jeszcze przed nami, zapewne.

Jotka pisze:Jaką minę ma niepewną!... Współczuję. Wszystko to jeszcze przed nami, zapewne.

Na tych pierwszych zdjęciach on jest jeszcze przed myciem, po prostu brudny od góry do dołu swego psiego majestatu - a mina pewnie stąd, że sobie spokojnie kimał, a ja mu zaczęłam robić zdjęcia - bardzo tego nie lubi.
Jak słowo daję, nie wiem, skąd pies to wie, ale jak przychodzi do robienia zdjęć albo odwraca się bokiem, albo zaczyna pomrukiwać.

Podlotek został zważony - 29 kg psa.
Pobawisz się?
Patrz, jakie mam zęby, nie szuraj człowieku radzę, nie szuraj...
Grozisz mi!?
I masz za swoje! Warto było podskakiwać, ha?
Pax! Pax!
Ok ok, niech ci będzie. Remis.