Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Ale niechcący zaoffowaliśmy. WYbacz XVIII-wieczna Platyno. Ja tą podlinkowaną definicję rozumiem tak, że prowadząc również beagla i Ogara (nawet tej samej płci), prowadzę sforę psów. Poza tym sądzę, że nazwanie "sforą" - "pary" jest nie tyle błędem, co nieścisłością, która jest zupełnie usprawiedliwiona u ludzi niezwiązanych bezpośrednio z Gończarstwem. Ci mają prawo wiedzieć tylko tyle, że "sfora" to DWA. Pzdr.

Grunt zeby wiedziec, ze 'sfora' to nie cala zlaja, tylko dwie sztuki. Czyli niby para, ale raczej nie, bo naprawde to pies i suka (a to nie jest para). Teraz to dopiero mamy jasnosc

Platyna - sorry, ale temat dosc nietuzinkowy sie wyklarowal

jak już tak wyjaśniamy i analizujemy to może ktoś mi wyklaruje co to są te off-y bo nie jest również w tym temacie, chyba faktycznie jeste VIII-wieczna

off topic (w skrocie 'off') = poza watkiem
- stad 'offowanie' - pisanie czegos, co nie dotyczy tego watku, odbieganie od tematu (a czesto do tego pisanie na tematy blahe - tutaj oczywiscie bylo o powaznych sprawach )


[koniec off'a]

dzięki irie sorki za offa

Prosze bardzo. No widzisz, jak sie fajnie offuje.

No, no ale fajny ten XXI wiek

WITAM, bardzo serdecznie nowego ludzia ogarowego.
Ty już wsiąkłaś,- po tobie Dziewczyno,
Ogary wciągają.
tyle offów już dawno nie widziałem.
Żeby odpowiedzieć na Twoje pytania trzeba by książki.
(obejrzyj sobie wątek O rasie, czy jakoś tak u nas w wiosce)
W uproszczeniu powiem że właściciel Ogara musi mieć serce, trochę rozumu i czasu.
To wystarczy, my Ogary się odwdzięczymy z wielkim procentem.
Pozdrawiam Wigro, OP.
PS sfora to na pewno moja siostra i ja, szczególnie jak wyganiamy dziki z lasu ludziom pod nogi w niedzielę po kościele.

Witaj Wigro,
a ta książka to fajny pomysł. Nawet tytuł przyszedł mi do głowy "Ogar polski -historia rozwoju orlątka RP" - cienie i blaski hodowli w po(?)komunistycznej Polsce

Witaj Platynko.
Ja mam w domu cala złaje ale to jak rodzina. Moja ogarzyca wcale nie wypada przy labkach czy mastyfie bardzo źle. Wprawdzie uważam, ze spacer z 3 labkami jest mniej stresujący niż z 1 ogarem, ale już ogar i labek to całkiem dopuszczalny zestaw. Labek ślicznie przychodzi na gwizdek a ogar zawsze ciekawy, lubi sprawdzić po co labek pobiegł do pańci. Żaden pies tak cudnie się nie przytula i skacze na pańcie jak ogar. Labki tylko machają ogonami jak głupole i nadskakują, żeby się przypodobać. Ogar ma swoja dumę. Główna wada mojej ogarzycy jest szybkość z jaka kawałki ciasta znikają ze stołu jak się goście zagapią. Na to świetnym lekarstwem jest klatka w porach posiłków ludzkich i psich. Kolejna wada to awanturnictwo przy misce. Labki grzecznie jedzą i tylko zajża od czasu do czasu innym, co tamci mają. Ale kultura pełna. Warknięcie i każdy wraca do swojej michy. Ogar po prostu wsadza nos do cudzej miski i zjada. Jak nie dają to urywa łeb przeciwnikowi. Ale toller ma podobnie, bo nawet gamoniowatego mastyfa odgania od miski. Uczy się pilnie od cioci Ajszy (to moja ogarka). No i na koniec to najbardziej lubię w mojej ogarzycy. Nikt tak cudownie nie przygniata w nocy nóg i nie ściąga kołdry jak Ajsza. Jak czuję ten ucisk na nogach, to wiem, że nigdzie nie psoci i śpię spokojnie.
Pozdrawiam i zapraszam na moją stronę http://www.cometacavia.o12.pl" onclick="window.open(this.href);return false; tam też trochę pisze o ogarach.
Kasia i sfora