Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

No więc Orzełek zgodnie z ogarową tradycją (jak zdążyłam zauważyć czytając inne blogi ) również przeżył Świąteczny atak











z naciskiem na słowo "przeżył"







dla głaskania warto jednak podjąć każde ryzyko - nawet mogące się skończyć następnym atakiem, grożącym uduszeniem




A zdjęcia latającego Orzełka będą jak uda nam się zdobyć jakiś podnośnik bo z przykrością muszę stwierdzić, że jakiś nielot nam się trafił

Piękny ten wasz orzeł nielot Na ziemi bardzo dobrze sie prezentuje więc bym go do latania nie zmuszała Widzę ze Oriś jak i Nuta ma silne nerwy i wiele cierpliwości do dzieci

Ech... Żebym ja miała tyle cierpliwości...

Asiun pisze:Ech... Żebym ja miała tyle cierpliwości...

Musiała byś być ogarem Ale patrząc na Nute i inne psiska z forum to sama bym chciała byc czasem ogarem Czego więcej chcieć od życia niż pelna miska, drapanie za uszkiem i spacerek w słonko

Drapanie za uszkiem to ja bym sobie osobiście darowała - nie przepadam

Asiun pisze:Drapanie za uszkiem to ja bym sobie osobiście darowała - nie przepadam

No wiesz to drapanie za uszkiem to tak dla przykładu tylko
No ale pomyśl, zero gotowania, sprzątania, prania, prasowania ... odpoczynek, smaczne jedzonko i zabawa do białego rana
Oriś wie co dobre

no niby tak ale do tego trzeba dodać kopanie dołów w ogródku, gryzienie posłania i innych szmat, wyrywanie krzaczków (niektóre kolczaste), walka z Luną o kiełbasę - no ja nie wiem, czy to jest życie dla mnie

a no i tarzanie się w krowim placku

chyba mnie przeceniasz, Gosiu

Asiun pisze:a no i tarzanie się w krowim placku

No ale musisz pamiętać, że ogarom to sprawia przyjemność I to jaką...

Hihi co do krowich placków to coś mi się kiedyś o uszy obiło że jakieś dzieci u babci na prawie wsi skakały po nich gołymi stopami i sprawiało im to radość

I kilka najświeższych zdjęć - ach jakiż on jest śliczny