Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Myślę, że wklejanie takich zdjęć na większą skalę ma sens jeżeli przy okazji będzie podany wiek psa w chwili robienia zdjęcia.

Ania W pisze:Myślę, że wklejanie takich zdjęć na większą skalę ma sens jeżeli przy okazji będzie podany wiek psa w chwili robienia zdjęcia.

Masz rację , Amon na zdjęciu miał prawie 7 lat..

No to ja też powinnam podać taką informację.
Ares (pierwsza fotka) - w wieku trochę ponad cztery lata. Zdjęcie robione było w zeszłym miesiącu, a więc całkiem "świeże", no i to oznaki przedwczesnego siwienia.
Wiem, że ogary "tak mają" i jakoś mnie to nie martwi a nawet się podoba.

Rozcieńczenia feomelaniny. Locus C i locus I.

W locus C zakodowana jest informacja o tyrozynazie (TYR) – enzymie niezbędnym przy syntezie obu melanin. Little podał, że w tym locus może być kilka zmutowanych wersji alleli powodujących zaburzenia w syntezie tych pigmentów, co skutkuje ograniczeniem ich produkcji. A mniejsza ilość pigmentu to rozjaśnienie maści (przyp. 2), przy czym tutaj rozjaśnieniu ulega głównie feomelanina, a eumelanina w mniejszym stopniu. Little uważał również, że w tym locus może być również taka recesywna wersja allelu, która w układzie homozygotycznym może wstrzymać produkcję tyrozynazy co wywołało by albinizm ( układ c/c).

Tylko, że u psów dotychczas nie wykryto recesywnych alleli w tym locus (co wcale nie musi oznaczać, że taka sytuacja będzie zawsze, może w miarę rozwoju badań coś się zmieni). Przyjmuje się, że wszystkie psy mają w tym locus homozygotyczny i dominujący układ alleli C/C, który nie zaburza syntezy obu melanin. Ponieważ, póki co, rozcieńczenie feomelaniny nie pochodzi z locus C, przyjęto hipotetyczne locus I – Intensive , które ma powodować rozcieńczenie wyłącznie feomelaniny - od intensywnej czerwieni jaka występuje np. u seterów irlandzkich - poprzez pomarańczowy, rudy, żółty, morelowy, cytrynowy, śmietanowy - aż po jasny krem i prawie biel jaka występuje np. u samoyedów. Ponieważ locus I nie wpływa w żaden sposób na eumelaninę, więc również nie ma wpływu na kolor oczu i nosa.
W zależności od rodzaju umaszczenia, rozcieńczenie feomelaniny może obejmować cały płaszcz, tło (u psów pręgowanych), podpalanie, włosy sobolowe, wilcze (część feomelaninową).

Tak więc w genotypie psów w locus I wystąpić mogą następujące układy alleli :
I/i (mniejsze rozcieńczenie) ;
i/i (znaczne rozcieńczenie, do jasnego kremu, prawie bieli).
I/I ( to brak rozcieńczenia feomelaniny).
W locus C będzie układ C/C
W każdej rasie ten sam układ alleli może jednak wywoływać nieco inny „rozcieńczający” efekt fenotypowy

Tak dla przypomnienia to feomelanina będzie syntezowana, gdy:

- w locus E będzie homozygotyczny i recesywny układ e/e (feomelanina będzie wyłącznym składnikiem okrywy włosowej; jest to tzw. recesywny czerwony) ;

- odblokowane jest locus A przez układy: E/_ (lub E^m/_), k/k ( lub k^br/_); w takim przypadku feomelanina jest syntezowana wespół z eumelaniną, a jak rozkładają się oba pigmenty – zależy to od występującego tam układu alleli. Feomelanina nie będzie produkowana tylko wówczas gdy w tym locus wystąpi układ a/a.
W przypadku zaś układu alleli a^y/a^y będzie produkowana wyłącznie (lub prawie wyłącznie) feomelanina.

Przykłady genotypów umaszczeń z rozcieńczoną feomelaniną w następnym poście.

CDN

CD – rozcieńczona feomelanina – przykłady genotypów (hipotetyczne).

Na początku podam rasy psów u których dotychczas wykryto recesywną czerwień - układ e/e w locus E. Układ ten poddany działaniu alleli z innych loci może w efekcie fenotypowym dawać różne stopnie rozcieńczenia koloru. Ja spotkałam się z takim dwustopniowym podziałem : kolory słabiej rozcieńczone – od czerwonego do żółtego i kolory bardziej rozcieńczone – od kremu do prawie bieli.

Najpierw rasy z rozcieńczeniem feomelaniny od czerwonego do żółtego (ze strony http://homepage.usask.ca/~schmutz/dogE.html#red – Clear Red)

Breeds in which yellow-to-red dogs of the "e/e" genotype have been detected
• Beagle
• Brittany Spaniel
• Cardigan Welsh Corgi
• Chinese Shar-Pei
• Clumber Spaniel
• Cocker Spaniel
• Dachshund
• English Setter
• English Pointer
• Flatcoated Retriever
• French Bulldogs
• Golden Retriever
• Irish Setter
• Japanese Chin
• Labrador Retriever
• Poodle
• Pomeranian
• Portuguese Water Dog
• Vizsla
Note that in some breeds dogs with an e/e genotype are more often cream to white than yellow to red.

Rasy z rozcieńczeniem feomelaniny od kremu do prawie bieli (ze strony http://www.doggenetics.co.uk/albino.html" onclick="window.open(this.href);return false; – The I Locus).
Breeds with this combination of genes include Bichon Frise, Samoyed, American Eskimo, German Spitz, Maltese, Bolognese, Akita, Shiba Inu, Saluki, Anatolian Shepherd, Labrador, Komondor, Puli, and Pekingese, among others.

Zapiszmy częściowy genotyp umaszczenia jaki może wystąpić u setera irlandzkiego – psa o wręcz czerwonym umaszczeniu.
http://psy-pies.com/artykul/seter-irlan ... c10a26.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , e/e , C/C, I/I, B/_ , D/D , ……

Okrywa włosowa tego psa składa się wyłącznie z feomelaniny (układ e/e w locus E), o intensywnym,
wręcz czerwonym umaszczeniu (układ I/I w locus I).
Układ S/S może dawać niewielkie białe znaczenia lub brak takich znaczeń (te znaczenia wzięłam ze wzorca http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=s ... Y-ZvQkIdCQ" onclick="window.open(this.href);return false; )

Nie napisałam jakie allele są w locus K i locus A bo nie wiem, ale i tak ich ekspresja jest zablokowana przez epistatyczny układ e/e w locus E.
Pies ten będzie miał czarny nos i ciemnobrązowe oczy (układ B/_, D/D).
Seter irlandzki to przykład braku rozcieńczenie feomelaniny. To teraz przejdźmy do rozjaśnień.

Proponowany genotyp dla bardzo jasnego biszkoptowego labradora.
t/t, g/g, m/m, S/S , e/e , C/C, i/i, b/b , D/D , K/K, a^y_
http://www.labrador.org.pl/gfx/ar_kol_nbp.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;

Takie umaszczenie u labradorów w którym występują układy alleli e/e, b/b nosi też nazwę NBP (No Black Pigment) i z jakiś tam względów tego typu psy nie są używane do rozmnażania w hodowli.
Okrywa włosowa składa się wyłącznie z feomelaniny (układ e/e) rozjaśnionej do bardzo jasnego biszkoptu przez układ alleli i/i. Nos, oczy a także opuszki łap, fafle są koloru brązowego.

A teraz zapiszmy jaki genotyp mógł by mieć ten labrador z czarnymi faflami i czarnym nosem (oczy też są przypuszczalnie ciemne). Nie jest to już pies NBP.
http://www.doggenetics.co.uk/photos/blackeg7.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , e/e , C/C, i/i, B/_ , D/D , K/K, a^y_

Labradory powinny mieć w locus K homozygotyczny i dominujący układ alleli K/K (dobrze zablokowane locus A; w takim przypadku również u potomstwa wystąpi taka blokada).
W locus A dałam układ a^y_ , ale jaki naprawdę tam może wystąpić to nie wiem. Ale i tak będzie zablokowany przez K/K (a w tym przypadku także przez e/e).
W locus D dałam układ D/D jako zabezpieczenie przed możliwością pojawienia się umaszczeń błękitnych oraz isabellowych (co mogło by mieć miejsce w przypadku gdyby oboje rodzice byli … E/_, B/_, D/d, K/K,…. lub …. E/_, b/b, D/d, K/K,….)

A teraz zapiszmy jak może wyglądać genotyp umaszczenia tych dwóch jamników długowłosych.
http://www.doggenetics.co.uk/photos/recessivered4.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , e/e , C/C, I/i, B/_, D/D, k/k, a^y/_

Na pierwszym zdjęciu okrywa włosowa składa się prawdopodobnie tylko z samej feomelaniny (układ e/e, zwany też recesywnym czerwonym). Układ e/e zablokowuje całkowicie syntezę eumelaniny na rzecz feomelaniny.
To co może wystąpić w locus B i D napisałam na podstawie koloru jego nosa i oczu.

Na drugim zdjęciu okrywa włosowa tego jamnika składa się głównie z feomelaniny i widać lekkie cieniowanie ciemniejszym kolorem (bardzo delikatny nalot z eumelaniny, zwłaszcza na uchu, czyli jest to sable). Dzięki temu wiemy, że nie ma zablokowanego locus A (oczywiście w locus K musi być wtedy układ k/k a w locus E układ E/_).
http://www.doggenetics.co.uk/photos/recessivered5.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , E/_ , C/C, I/i, B/_, D/D, k/k, a^y/a^y

Układ a^y/a^y „produkuje” zdecydowanie najwięcej feomelaniny. Pies może być całkowicie w jakimś (bardziej lub mniej wysyconym) odcieniu żółtym/rudym/czerwonym lub mieć nieznaczny ciemny nalot na końcówkach włosów (co ma miejsce w tym przypadku).
Układy a^y/a^t, a^y/a prawdopodobnie dają więcej ciemnego nalotu na okrywie włosowej (taki nalot jest zgodny ze wzorcem http://www.klubjamnika.zkwp.pl/wzorzec.html" onclick="window.open(this.href);return false;). U jamników nie może występować umaszczenie dzicze (tak wynika przynajmniej ze wzorca - więc w żadnym układzie nie powinien występować allel a^w (więc pominęłam układ a^y/a^w aby przypadkiem takie umaszczenie nie pojawiło się w następnym pokoleniu).

Jamniki długowłose mogą mieć, wysycony kolor ciemno rudy (podobno najbardziej ceniony), ale te na tych zdjęciach nie mają takiej intensywnej maści więc w locus I dałam układ I/i.

Tak więc u jamników feomelanina może pochodzić z dwóch źródeł (układ e/e lub układ E/_, k/k, a^y/_).

Ale są też rasy, które w locus A mają układ a^y/a^y, ale ciemnego eumelaninowego nalotu nie widać (fawn). Tak więc czy takie psy mają w locus E układ e/e czy układ E/_ , to można tylko stwierdzić wykonując odpowiednie testy genetyczne .

Eumelaninowy nalot na końcówkach włosów wskazuje skąd może „pochodzić” feumelanina i znacznie ułatwia zapis genotypu. Wątpliwości również znikają w przypadku gdy u psa występuje maska (czyli ciemny nalot na pysku; w locus E wystąpi wtedy E^m/_).

To teraz zapiszmy genotyp umaszczenia tego charta afgańskiego o umaszczeniu jasnego kremu/śmietany/ prawie bieli z czarną maską i nalotem na uszach, czarnym nosem i ciemnymi oczami (układ B/_, D/_). Ta maska i ten nalot to istotna wskazówka świadcząca o tym, że to z locus A „pochodzi” feomelanina (układ a^y/a^y), dodatkowo silnie rozjaśniona do prawie bieli/kremu/śmietany przez układ alleli i/i .
http://homepage.usask.ca/~schmutz/Kaschmir" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , E^m/_ , C/C, i/i, B/_, D/_, k/k, a^y/a^y

I jeszcze genotyp tego prawie białego samoyeda.
http://www.doggenetics.co.uk/photos/chi ... amoyed.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , e/e , C/C, i/i, B/B, D/D, k/k, a/a

Tu maska ani żaden nalot na okrywie włosowej nie występują a więc nie można mieć całkowitej pewności (na podstawie tylko fenotypu) skąd „pochodzi” feomelanina. Tu przydały się badania genetyczne. Na ich podstawie stwierdzono, że w locus E jest układ e/e (recesywny czerwony). A do prawie bieli rozcieńcza feomelaninę układ alleli i/i w locus I. Badano też inne loci i tu ciekawostka – w locus A występuje układ a/a, zaś w locus K – układ k/k, czyli są to układy warunkujące recesywną czerń (ale nie może ona się „wyrazić” z powodu epistatycznego układu e/e). Powstała nawet pewna teoria na temat białego umaszczenia samoyedów, ale nie wszyscy się z nią zgadzają, o czym można poczytać tu (ale i o innych rzeczach związanych z rozjaśnieniami feomelaniny również). http://www.doggenetics.co.uk/albino.html" onclick="window.open(this.href);return false;

A teraz proponowany genotyp umaszczenia dla tego psa o umaszczeniu czarnym podpalanym ze znacznie rozjaśnionym podpalaniem (feomelaniną) do jakiegoś beżu.
http://www.doggenetics.co.uk/photos/chi ... points.jpg" onclick="window.open(this.href);return false;
t/t, g/g, m/m, S/S , E/_ , C/C, I/i, B/_, D/_, k/k, a^t/a^t

Gdybyśmy chcieli zapisać ostatni genotyp z wykorzystaniem hipotetycznego allelu c^ch (który proponował Little jako „rozcieńczalnik” feomelaniny) - to wyglądał by on tak:
t/t, g/g, m/m, S/S , E/_ , C/c^ch, B/_, D/_, k/k, a^t/a^t
Tu rozjaśnienie feomelaniny pochodzi z locus C (układ C/c^ch), nie występuje natomiast locus I.
Homozygotyczny i recesywny układ c^ch/c^ch mógłby rozjaśnić feomelaninę do prawie bieli.

O allelu c^ch (szynszyla) można przeczytać tu
http://homepage.usask.ca/~schmutz/dilut ... chinchilla" onclick="window.open(this.href);return false;

Czaprak mojego Aresa

Jako szczeniak Ares był czarny podpalany, a jak rósł to z czasem tego czarnego ubywało, a przybywało rudego podpalania. W końcu ustaliły się jakieś proporcje tych dwóch pigmentów i powstało tzw. umaszczenie czaprakowe – charakterystyczny strefowy rozkład czarnej eumelaniny i rudej feomelaniny. Czarna narzutka obejmuje grzbiet, boki, wierzch ogona, kark, a pozostałe części ciała pokrywa jaśniejsza ruda feomelanina. Oczywiście u różnych ogarów trochę inaczej to się rozkłada i proporcje między pigmentami mogą się też trochę różnić – bo każdy czaprak jest niepowtarzalny.

U Aresa w strefie „zarezerwowanej” dla koloru czarnego znaleźć można jasne „refleksy”. Nie wiem czy na wszystkich, ale na całkiem sporej liczbie włosów kolory - czarny i rudy - mieszają się, jest na nich i czarna eumelanina i ruda feomelanina. Włosy układają się równolegle wzdłuż ciała i nie wszystkie rude odcinki ta czarna część jest w stanie przykryć i stąd te jaśniejsze prześwitywania. Najbardziej uwidacznia się to na grzbiecie, łopatkach i na kołnierzu, bo włos tam dłuższy (i rude odcinki również), na bokach zaś, gdzie włos już krótszy – to już tylko delikatne muśnięcia.

Allele kodujące jego czaprak przełączają syntezowanie obu rodzajów pigmentów zarówno podczas ich wędrówki wzdłuż włosa, a także po wybranych obszarach ciała. Włosy z czarną eumelaniną mają nijako „wpisane”, aby nie wykraczać poza określoną strefę.

Gdyby istniał ten allel a^s (saddle), to u Aresa byłby bardzo „zapracowany” tym ciągłym przestawianiem informacji, który pigment ma być w tej chwili syntezowany i rozmieszczany. „Odpoczął” by trochę pewnie dopiero podczas syntezy i rozkładania feomelaniny na podpalaniu oraz na pysku, choć i tu na chwilę musiała by się pojawić produkcja czarnej eumelaniny (np. przy uszach w postaci ciemnego nalotu). W locus A umieszczony byłby w samym środku i trudno by go zaliczyć do tych z góry (bardziej dominujących), czy też do tych z dołu (bardziej recesywnych). U Aresa kodował by informację zarówno o „pełzaniu” czarnej eumelaniny po włosie jak i po strefie. Jak wiadomo to allel a^s nie został odkryty w locus A i uważa się, że całą tę pracę przejmują, dotąd jeszcze nie poznane i nie zlokalizowane, geny modyfikujące umaszczenie czarne podpalane w czaprakowe.

Przemieszane pigmenty na włosach tzw. kołnierza


A tu w okolicach łopatek


Jaśniejsze "prześwity" w czarnej strefie.


Z innego ujęcia

Genotyp umaszczenia wyżła weimarskiego krótkowłosego.

m/m, g/g, t/t, S/S, C/C, E/E , b/b, d/d, I/_, K/K , a^y__

m/m - brak “marmurkowatości”
g/g - brak progresywnego szarzenia (siwienia)
t/t - brak „tykania” (brak efektu nakrapiania na białych obszarach)
S/S - niewielkie białe znaczenia lub ich brak (u tych wyżłów dopuszczalne są tylko niewielkie białe plamki na piersiach i palcach)
C/C - niezaburzona synteza obu melanin
E/E - niezaburzona synteza i rozprzestrzenianie się po ciele psa obu melanin
b/b - rozjaśnienie czarnej eumelaniny do brązu
d/d - rozjaśnienie czarnej eumelaniny do szarości
I/_ - rozjaśnienie feomelaniny (lub brak takiego rozjaśnienia); ale te allele „nie mają na czym pracować”, bo w okrywie włosowej nie wystąpi feomelanina.
K/K - blokada białka agouti w locus A; wówczas jedynym syntezowanym pigmentem może być tylko eumelanina (oczywiście przy założeniu w locus E wystąpi układ E/E lub E/e).
a^y__ - układ alleli w locus A; w zasadzie może być dowolny bo i tak to locus jest zablokowane.

Jak widać umaszczenie tego wyżła jest jednokolorowe, tworzy je wyłącznie eumelanina , podwójnie rozjaśniona : do brązu (b/b) i do szarości (d/d). Taki kolor nosi nazwę isabellowego (rodzaj jasnego brązu).
Kolor oczu jest rozmyty do jasnego, wypłowiałego bursztynu. Nos jest w jakimś odcieniu jasnego brązu z szarawym odcieniem.
Wyżeł weimarski krótkowłosy bywa określany mianem „szarego ducha”.

No i jeszcze kilka uwag do układu alleli w loci E, K.

W locus E układ heterozygotyczny E/e (zamiast homozygotycznego E/E) również zapewniał by niezaburzoną syntezę i rozprzestrzenianie się obu melanin, ale przy skojarzeniu psa i suki, które w locus E miały by ten właśnie heterozygotyczny układ (E/e), to istniała by możliwość urodzenia się części szczeniąt z epistatycznym układem e/e, co skutkowało by u nich całkowitym wstrzymaniem syntezy eumelaniny na rzecz feomelaniny. Do takiej sytuacji doszło w przypadku naszych gończych. A czy takie coś miało miejsce w przypadku tych wyzłów - to nie wiem nic na ten temat.
Układ E/E u rodziców zabezpiecza przed taką sytuacją.

W locus K heterozygotyczny układ K/k (zamiast K/K) także skutecznie zablokuje locus A i będzie syntezowana wyłącznie eumelanina. Ale jak skojarzymy ze sobą psa i sukę, które w locus K będą mieć układ K/k, to mogą się urodzić szczeniaki o umaszczeniu, np. sobolowym czy brązowym podpalanym. Niektóre z nich bowiem, w locus K, mogą wtedy mieć układ k/k, który skutkuje odblokowaniem alleli w locus A i oprócz eumelaniny będzie również syntezowana feomelanina.
Jeżeli oboje rodzice będą K/K i E/E to u żadnego z ich potomków nie nastąpi włączenie się syntezy feomelaniny.
No i jeszcze tak dla porządku - u potomstwa również zostanie wyłączona synteza feomelaniny, jeżeli jedno z rodziców będzie homozygotyczne (K/K, E/E) a drugie będzie heterozygotyczne (K/k, E/e).

Ja nie wiem jakie allele występują u wyżłów weimarskich w poszczególnych loci i dlatego ten genotyp umaszczenia zapisany powyżej należy traktować jako teoretyczny, napisany tylko na podstawie fenotypu.

No i jeszcze może odniosę się, ale tylko częściowo, do wzorca tej rasy - jeśli chodzi o umaszczenie.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=w ... dJvUDZd3TQ" onclick="window.open(this.href);return false;
We wzorcu tym za poważną wadę uznaje się : „Umaszczenie o innym odcieniu niż szary np. żółtym lub brązowym. Ciemnobrązowe podpalanie.”
Umaszczenie o odcieniu brązowym mogło by oznaczać, że częściowy genotyp mógłby wyglądać tak : ……..b/b, D/_,……Zanikł by odcień szarości, który daje układ d/d.
Co do koloru żółtego to kojarzony jest on z feomelaniną. Musiała by się więc włączyć jej synteza. Dlaczego tak się dzieje (no i czy tu o feomelaninę chodzi) - to nie wiem i dlatego nie będę dalej ciągnąć tego wątku.
No i jeszcze to ciemnobrązowe podpalanie. To by oznaczało, że oprócz eumelaniny włączyła się również synteza feomelaniny (bo to feomelanina pojawia się na obszarze podpalania) i oba pigmenty są rozkładane strefowo wg informacji zakodowanej w locus A. Czyli częściowy genotyp mógł by wyglądać tak : ……E/E, k/k, a^t/a^t,……(odblokowanie locus A)
Co prawda nie bardzo rozumiem określenia ciemnobrązowe podpalanie. Brąz to eumelanina a nie feomelanina (może chodzi o ciemnobrązowy podpalany ?). Tu też nie chcę się wypowiadać, zwłaszcza, że nigdy nie widziałam takiego wyżła podpalanego.

Dziedziczenie umaszczenia – przykłady

A teraz chciałabym podać kilka ciekawych przykładów dziedziczenia umaszczenia, kiedy mogą urodzić się szczeniaki fenotypowo niepodobne do swoich rodziców. Wyraz mogą wyróżniłam, bo mogą być niepodobne - ale wcale nie muszą. To zależy od przypadku – jakie chromosomy trafią do gamet w procesie mejozy
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q= ... 2k&cad=rjt" onclick="window.open(this.href);return false;
oraz, później, jakie gamety się ze sobą połączą. Trzeba również wziąć pod uwagę proces oogenezy
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q= ... 2k&cad=rjt" onclick="window.open(this.href);return false;
w którym przepada część materiału genetycznego - tego który trafia do haploidalnych (z pojedynczym zestawem chromosomów) komórek, które przekształcają się w ciałka kierunkowe (materiał genetyczny zostanie zachowany tylko w komórkach jajowych). Tak więc zestaw chromosomów jaki otrzyma zarodek jest losowy (także zestaw warunkujący umaszczenie).

To może zacznijmy od prostszych przypadków, od gończych polskich. Czy możliwe jest urodzenie się szczeniąt jednolicie rudych, gdy oboje rodzice mają umaszczenie czarne podpalane? Oczywiście, że tak.

Genotyp umaszczenia ojca :
m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t, , czarny podpalany (z czarnym nosem i ciemnobrązowymi oczami)
Genotyp umaszczenia matki :
m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t, , czarny podpalany (z czarnym nosem i ciemnobrązowymi oczami)

Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że nie występuje sprzężenie między allelami
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q= ... 2k&cad=rjt" onclick="window.open(this.href);return false;
wpływającymi na umaszczenie, gdyż wszystkie one (tak przynajmniej wynika z dotychczasowych badań) - znajdują się na różnych chromosomach.

W wyniku niezależnej segregacji chromosomów mogą powstać, u każdego z rodziców, dwa rodzaje gamet z haploidalnym (pojedynczym) zestawem chromosomów (pomijamy crossing over, który zakłóca niezależną segregację)
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q= ... GE&cad=rjt" onclick="window.open(this.href);return false;

U ojca :
1) m, t, g, S, C, I, E, B, D, k, a^t
2) m, t, g, S, C, I, e, B, D, k, a^t
U matki :
3) m, t, g, S, C, I, E, B, D, k, a^t
4) m, t, g, S, C, I, e, B, D, k, a^t

W powyższym przypadku gamety rodzicielskie mogą (ale nie muszą) połączyć się z sobą na 4 sposoby : 1) z 3), 1) z 4), 2) z 3), 2) z 4).

Jeżeli dojdzie do połączenie z sobą gamet rodzaju 1) i 3), to urodzą się tylko szczeniaki o umaszczeniu czarnym podpalanym o genotypie : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/E, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t ( w tym przyp. we wszystkich loci decydujących o umaszczeniu, wystąpi homozygotyczny układ alleli).

Jeżeli dojdzie do połączenia gamet rodzaju 1) i 4) lub 2) i 3) – to również urodzą się tylko szczeniaki czarne podpalane ale o trochę innym genotypie : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t ( w tym przypadku tylko w locus E wystąpi heterozygotyczny układ alleli E/e). Takie szczeniaki „niosą” allel rudości, którego w fenotypie nie widać (układ E/e).

Jeżeli dojdzie do połączenia gamet rodzaju 2) i 4) – to urodzę się wyłącznie szczeniaki rude, o genotypie :m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, e/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t. W takim przypadku w locus E powstanie homozygotyczny, recesywny układ alleli e/e, epistatyczny wobec innych loci.. Zostanie zastopowana synteza eumelaniny (w tym przyp. czarnej) oraz jej strefowy rozkład. Czyli w locus A będzie tylko odczytywalna informacja o syntezie białka agouti odpowiedzialnego za syntezę feomelaniny. Locus B, odpowiedzialne za syntezą czarnej jak i brązowej eumelaniny, przestanie być aktywne (ale tylko jeśli chodzi o okrywę włosową).
U gończego z takim genotypem zostanie tylko podpalanie. Jeżeli w locus I jest układ I/I to feomelanina będzie miała kolor wysycony.
Układ e/e nie blokuje jednak syntezy eumelaniny w nosie, oczach i dlatego we wszystkich powyższych przypadkach, oczy szczeniaków będą ciemnobrązowe, a nosy czarne.

Natomiast szczeniaki rude z brązowymi nosami i jaśniejszymi oczami mogły by się się urodzić, gdyby oboje rodzice byli by heterozygotyczni w locus E (układ E/e) oraz w locus B (układ B/b). Genotyp umaszczenia takich szczeniaków wyglądał by tak :
m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, e/e, b/b, D/D, k/k, a^t/a^t

Tak więc, jak to się mówi, „pies jest pogrzebany” w tym, że w locus E u obojga rodziców wystąpił heterozygotyczny układ E/e, warunkujący możliwość pojawienia się w zapłodnionej komórce układu e/e.
Jeżeli jedno z rodziców w locus E miało by układ E/E a drugie - układ E/E lub E/e, to rudzielce nie mogły by się urodzić ( niemożliwe było by powstanie układu e/e). Wszystkie szczeniaki były by czarne podpalane, z genotypem : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/E, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t lub : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t

Tak więc łącząc z sobą psa i sukę o umaszczeniu czarnym podpalanym, nie możemy być pewni, że urodzą się nam szczeniaki o takim samym umaszczeniu jak rodzice (mogą ale nie muszą). Tylko znajomość alleli w locus E rodziców dawała by możliwość przygotowania się na rude niespodzianki lub by je wykluczała.
Ale jeżeli w takim miocie pojawiło by się choć jedno szczenię o umaszczeniu rudym to mielibyśmy pewność, że oboje rodzice są heterozygotyczni w locus E (oboje są nosicielami allelu rudego, czyli mają układ E/e). Ślepy los sprawił, że doszło do połączenia się dwóch gamet i w każdej z nich "siedział" recesywny allel e.
A jeżeli to szczenię miało by jeszcze brązowy nos i jaśniejsze oczy (a rodzice mieli by czarny nos i ciemne oczy) - oznaczało by, że ojciec i matka są jeszcze dodatkowo heterozygotyczni w locus B (......E/e, B/b,....; obydwoje są nosicielami rudego i brązowego).

Gdybyśmy połączyli z sobą dwa rude gończe, to ich całe potomstwo było by rude (wszystkie w locus E miały by układ e/e, taki sam jak u ich rodziców).

No i jeszcze taka dygresja.

Rozpatrując powyższy przypadek trzeba stwierdzić, że najbardziej prawdopodobnym genotypem przekazanym następnemu pokoleniu będzie genotyp : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t.. Jego prawdopodobieństwo będzie wynosiło ½.
Genotypy : m/m, t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, E/E, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t oraz t/t, g/g, S/S, C/C, I/I, e/e, B/B, D/D, k/k, a^t/a^t będą przekazywane z prawdopodobieństwem ¼.
Liczby te (1/2, ¼) to tylko prawdopodobieństwa i wcale nie muszą odzwierciedlać „rozkładu” umaszczeń szczeniaków z konkretnego kojarzenia. „Rozkład” ten zbliżał by się do tych liczb w przypadku, gdyby tego samego psa i sukę kojarzono bardzo dużą liczbę razy (co nie ma miejsca).
Jeśli zaś chodzi o fenotypy to prawdopodobieństwo urodzenia się szczeniaków czarnych podpalanych wynosiło by ¾, a szczeniaków jednobarwnych rudych – ¼.
Czasami zamiast wartości prawdopodobieństw podaje się liczby zwane stosunkami genotypowymi lub fenotypowymi. W tym konkretnym przypadku będą one wynosić:
1 : 2 : 1 (stosunki genotypowe)
3 : 1 (stosunki fenotypowe).

O innych przypadkach dziedziczenia umaszczenia u gończych można przeczytać tu :
https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q= ... 2k&cad=rjt" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.dogomania.pl/forum/threads/1 ... %21/page75" onclick="window.open(this.href);return false;

CDN

CD dziedziczenie umaszczenia GP

W poprzednim poście zastanawialiśmy się nad możliwością urodzenia się rudych szczeniaków z rodziców o umaszczeniu czarnym podpalanym. Jak wykazaliśmy istnieje taka możliwość, jeżeli obydwoje rodzice będą heterozygotyczni w locus E (układ E/e ; nosiciele rudego). Dla uproszczenia założyłam, że para rodzicielska jest w locus B homozygotyczna (układ B/B). No ale pies fenotypowo czarny podpalany będzie także jeżeli w locus B będzie heterozygotą z układem B/b (nosiciel brązowego).
Większa heterozygotyczność w układach alleli zwiększa rekombinację, pojawia się więcej różnych typów (rodzajów) gamet i każdy taki typ ma inny haploidalny zestaw chromosomów. Łączenie się z sobą takich gamet wydatnie może zwiększyć różnorodność powstałych zarodków.

U GP pojawiły się kolorki, natomiast OP są, jeśli chodzi o umaszczenie, bardziej „ustabilizowane”. Ich czaprak jest w zdecydowanej większości czarny, choć może się jeszcze pojawić nieco rozjaśniony do szarego, no i jeszcze jest podżara (myślę, że to jest kolor brunatny, ale 100 % pewności to nie mam). Ja przeglądając rodowód Aresa spotkałam się jeszcze z umaszczeniem czarny podpalany, ale oglądając w bazie (czy w książkach) ogary o takim umaszczeniu – to przyznam, że nie wiem dlaczego niektóre z nich określono jako czarne podpalane. No i to czarne podpalane umaszczenie jakoś inaczej wygląda u ogarów a inaczej u gończych.

No ale wróćmy do naszych gończych. Prześledźmy jakie to jeszcze umaszczenia wśród szczeniaków mogą się pojawić gdy skojarzymy ze sobą dwóch nosicieli rudego i brązowego (fenotypowo są to czarni podpalani).

Nie będę już dalej „ciągnąć” wszystkich zestawów alleli w 11 loci, ograniczę się tylko do tych ważniejszych dla GP.

Genotyp umaszczenia ojca :
……,I/I, E/e, k/k, B/b, D/D, a^t/a^t czarny podpalany, nosiciel rudego i brązowego (z czarnym nosem i ciemnobrązowymi oczami)

Genotyp umaszczenia matki:
……, I/I, E/e, k/k, B/b, D/D, a^t/a^t czarny podpalany, nosiciel rudego i brązowego (z czarnym nosem i ciemnobrązowymi oczami)

Przy takich rodzicielskich genotypach ,zarówno w przypadku ojca jak i matki, mogą utworzyć się 4 różne typy gamet.

Typy (rodzaje) gamet ojca :
1) ……, I, E, k, B, D, a^t
2) ……, I, e, k, B, D, a^t
3) ……, I, E, k, b, D, a^t
4) ……, I, e, k, b, D, a^t

Typy (rodzaje) gamet matki :
5) ……, I, E, k, B, D, a^t
6) ……, I, e, k, B, D, a^t
7) ……, I, E, k, b, D, a^t
8) ……, I, e, k, b, D, a^t

W takim przypadku to teoretycznie mamy 16 możliwości połączenia się z sobą różnych typów matczynych i ojcowskich gamet (czyli znacznie więcej niż w przypadku kojarzenia psów, które są tylko nosicielami rudego – patrz wcześniejszy post).
Nie będę tego wszystkiego dokładnie rozpisywać ale już z takiego pobieżnego spojrzenia widać, że mogą się urodzić psy czarne podpalane (z czterema różnymi genotypami), brązowe podpalane (z dwoma różnymi genotypami), rude ( z dwoma różnymi genotypami).

Rozpatrując tylko fenotypy rodziców i urodzonych szczeniaków można uzyskać pewne informacje co do genotypów pary rodzicielskiej. I tak:
Jeżeli w miocie po dwóch rodzicach o umaszczeniu czarnym podpalanym urodzi się choć jeden szczeniak brązowy podpalany, to mamy pewność, że obydwoje są heterozygotyczni w locus B (układ B/b ; nosiciele brązowego).

Jeżeli w takim miocie urodzi się przynajmniej jeden szczeniak rudy z czarnym nosem i ciemnymi oczami, to będzie znaczyło, że para rodziców jest heterozygotyczna w locus E (E/e ; nosiciele rudego).

Jeżeli natomiast urodzi się przynajmniej jeden szczeniak rudy z brązowym nosem i jaśniejszymi oczami , będzie to znaczyło, że obydwoje rodzice są heterozygotyczni w locus E i locus B ( E/e, B/b ; nosiciele rudego i brązowego). Taką samą informację (co do rodziców) uzyskamy też, gdy w miocie pojawi się co najmniej jeden szczeniak brązowy podpalany i co najmniej jeden szczeniak rudy (kolor oczu i nosa już nie będzie decydujący),

Gdy wszystkie urodzone szczeniaki będą czarne podpalane – żadnych pewnych informacji nie uzyskamy.

CDN

Marmurki

Można by jeszcze rozpatrywać inne kojarzenia GP, np. dwa osobniki brązowe podpalane, albo jeden rudy a drugi brązowy podpalany i bawić się w przewidywania jakiej maści szczeniaki mogą się urodzić, a jakie nie mogą.
No ale poprzestańmy na umaszczeniach GP i zajmijmy się teraz przypadkiem jaki znalazłam na FORUM COLLIE
http://www.collieforum.mono.org.pl/view ... 71a540fac6" onclick="window.open(this.href);return false;

Urodzony piesek


Ojciec


Matka – zdjęcia brak (u mnie nie chce się otworzyć) ale z treści wynika, że jest podobnego umaszczenia jak ojciec.

Zagadka wprawdzie została już rozwiązana ale prześledźmy to jeszcze raz.

To może zacznijmy od genotypu umaszczenia urodzonego pieska. Jest to blue merle (M/m, B/B) z podpalaniem (a^t/a^t), z dość znacznymi białymi irlandzkimi znaczeniami (s^i/s^i).
……., M/m, s^i/s^i, E/E, k/k, B/B, D/D, I/I, a^t/a^t,

Genotyp umaszczenia rodziców:
Matka:
……, m/m, s^i/s^i, E/E, k/k, B/B, D/D, I/I, a^y/a^t, umaszczenie śniade
Ojciec:
...., M/m, s^i/s^i, E/E, k/k, B/B, D/D, I/I, a^y/a^t, umaszczenie śniade merle

Umaszczenie ojca jest określane jako śniady merle (to wyczytałam z wpisów na tym forum). Ważne w tym jest jednak to, że jest to marmurek (M/m), ale w fenotypie jest to trudne do zauważenia. Na włosach sobolowych (tych z ciemniejszymi końcówkami) trudno jest (na podstawie zdjęcia) zauważyć ślady tzw. merlingu (nieregularnych, miejscowych rozjaśnień ciemnej eumelaniny do barwy jaśniejszej). Ze zdjęcia trudno to wywnioskować ale wydaje się, że również nie ma rozjaśnień na tęczówkach oczu i śluzówkach nosa. Czyli ojciec to ukryty marmurek (choć pewnie wprawne oko znalazło by jakieś efekty oddziaływania allelu M).

Jeśli chodzi o genotyp matki to w locus M zamiast układu alleli m/m mógłby być także układ M/m ( marmurek z merlingiem lub ukryty marmurek) ale taki heterozygotyczny układ mógłby spowodować urodzenie się części szczeniąt jako podwójne merle (choć takie krycie dwoma marmurkami jest dopuszczalne w niektórych krajach, np. w USA). Układ m/m u matki wyeliminuje taką możliwość i dlatego taki przyjęłam.

Urodzony piesek jest czarny podpalany z białymi z białymi irlandzkimi znaczeniami a działanie genu merle (M) uwidacznia się na czarnym eumelaninowym obszarze (można to nazwać czarny podpalany z merlingiem i irlandzkimi znaczeniami, albo blue merle z podpalaniem i irlandzkimi znaczeniami, albo tricolor z merlingiem - ale to moje określenia)
Jest to typowy marmurek. Rodzice mają bardzo niewiele czarnego koloru, natomiast ten piesek ma i kolor czarny i szary (merling). U tatusia merling jest słabo widoczny (albo całkowicie ukryty), gdyż w jego okrywie włosowej najwięcej jest feomelaniny (której kolor tu określany jest przymiotnikiem śniady), a eumelanina - na której „działa” allel M - to tylko końcówki włosów i to nie na całym obszarze ciała. Piesek ma także podpalanie czego brak jest u rodziców (inny układ alleli w locus A).

O innych przypadkach urodzenia się marmurków po rodzicach u których w fenotypie nie widać merlingu (albo jest słabo uwidoczniony) – w kolejnym poście.

CDN