Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Ania mnie chyba nie zabije
Pozdrawiam
Janusz & HULTAJ

To jeszcze my dodamy trochę od siebie. Ogarów to chyba było w porywach siedem nie osiem jak ktoś napisał, ale zwróciłam na to uwagę tylko dlatego że przy szalonym temperamencie i agresji gończych miałam wciąż wrażenie że nas jest dużo mniej. Tak , byliśmy z pewnością jedyni w całym kraju którzy patrzyli z nadzieją w niebo i marzyli o ulewie. Ja miałam wrażenie że biorę udział w safari przez to ciągłe jeżdżenie po wertepach i wzbijanie tumanów kurzu. Jak ktoś potrzebował argumentów do wymiany auta na bardziej terenowe to dobrze trafił. Ale optowałabym za używanym żeby nie płakać nad rysami na lakierze.
Trochę brakowało fajnych terenów spacerowych. Psy siedziały albo przywiązane do drzew albo w aucie, no i cały czas na uwięzi.
Scieżki zorganizowane całkiem fajnie, przede wszystkim długie, niektóre skrzyżowane , jak zwykle masę czasu zabierało przewożenie skór. W zagrodzie dziki bardziej bały się menerów niż psów . Pomysł z konkursem na koniec świetny.
Sarka pierwszy raz przeszła prawdziwe konkursowe odłożenie i nic nie było w stanie jej przeszkodzić.
Scieżka poszła jej gorzej szczególnie w środku , mam wątpliwości co do jej wylania bo sygnalizowała ewidentnie że w tym miejscu nic nie ma , ale to wie tylko osoba która lała tą ścieżkę.No ale przy skórze dzika totalny obciach.
Wielki dla tych najbardziej zaangażowanych w poranne i nie tylko układanie ścieżek.
Nikt jeszcze nie wspomniał o posiłkach a warto wspomnieć , bo na tle innych tego typu imprez było całkiem fajnie.
No i oczywiście na koniec zostawiłam to co najlepsze było w tym spotkaniu czyli towarzystwo i wieczorne spotkania, szkoda że nie mieszkaliśmy wszyscy w jednym miejscu, było by jeszcze weselej.
Warto było jechać tak daleko.
Do domu dotarłam dopiero w niedzielę, w pracy miałam wrażenie jakbym wróciła z innej planety.
I tak jak inni pomimo pewnych niedociągnięć polecam imprezę w przyszłym roku.

_______________

Małgosia&S&C

Na dowód, że psy uwiązane - Sarabanda i Czuprynka

"Byłam przy rozkładaniu ścieżek konkursowych i nie przypominam sobie dorabiania w pośpiechu farby z proszku... "

O tym że farby zabraknie wiadomo było już poprzedniego dnia i oficjalnie ustalono że trzeba dorobić już w leśniczówce .

Podczas odłożenia był niesamowity hałas, spowodowany rozmową oraz, co gorsze, śpiewem ptaków, szumem wiatru i (o zgrozo ) wystrzałami z broni !!! Pies widział sędziów. A ta otwarta przestrzeń ? - Dolatywał do niego z odległości ok 50m, wstrętny zapach szczeniaka zmieszany z odorem suki z cieczką. Woń tak obrzydliwa, że pies wstał i poszedł w przeciwną stronę
A przecież każdy kto był na polowaniu wie, że odbywa się ono w zamkniętej, sterylnej, klimatyzowanej i dźwiękoszczelnej hali.
Postrzelony dzik krwawi zawsze równomiernie w ilości 2 ml/ 30cm (zawsze !!!)
Podaję trudne słowo. Znaczenie do znalezienia w słowniku Języka Polskiego - ZABAWA
PS.1. Było cokolwiek pozytywnego w trakcie majówki ?
PS.2. Pragnę jeszcze raz podziękować organizatorom. Ogrom pracy, jaki wlożyli w zorganizowanie i przeprowadzenie warsztatów zasługuje na uznanie i szacunek. Błedów nie popełnia tylko ten, co nic nie robi.
Sławek

Na resztę fotek cierpliwie czekam, strasznie byłam ciekawa jak ten kurs się sprawdzi i widzę że zadowolona jest większość
Właśnie takiego błogiego stanu jak na focie "Wilga i gazeta" pragnę strasznie, choć urlop miałam nie tak dawno .
Fotki Dunaja i Krasnala cudne, już sobie nawet wyobrażam jak ja wyglądam w lesie z moimi psami .
Nie wiem kto na focie Jeleniowej był jeleniem, a dość ciekawa jestem
Pozdrawiam wszystkich uczestników, Dziękuję za relację.

Ludzie, coście się tak czepili tego jelenia ?!
Wrzucam jeszcze trochę fotek. Dwie moje, reszta autorstwa pani, która chodziła z nami na ścieżkach. Działa czynnie w Klubie Posokowca (dlaczego ja się dowiaduję takich rzeczy po powrocie do domu )
Dostaliśmy te zdjęcia na płytkach na koniec pobytu. Bardzo miły gest.
Wracając na chwilę do naszych różnych ocen pobytu w Jaśkowie.
Nie przeczę, zdarzało się czasami stękać i kwękać. Jednak dobre wrażenia wzięły przewagę. Z takimi wspomnieniami chcę pozostać. A jak będzie za rok (bo mam nadzieję, że będzie) ? Czas pokaże czy organizatorzy wyciągną wnioski ze swoich wpadek.
p.s. wyrazy podziwu dla Małgosi, która przemierzyła tak kawał świata. I do tego problemy z autem. Ale dała radę
No i wreszcie na żywo zobaczyłam Jurę Co poniektórzy proponowali Ani i Jackowi, żeby odstąpili Jurusia
Z AniąW znalazłyśmy przynajmniej jedną wspólną cechę a mianowicie upodobanie do nalewki różanej z malusieńkich filiżanek
Specjalne podziękowania dla Bogny, naszego dobrego ducha opiekuńczego, z którą choćby na koniec świata

Aha, miały być zdjęcia

Zdjęcia autorstwa pani od posoków.

cd