Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Kasiu, Atenka była szczęśliwym psem.
Bardzo nam przykro I,S

Kasiu - wiemy jak o Ati walczyłaś - to było niesamowite! Teraz Ati jest w psim raju. Cieszę się, ze miałam okazję poznać tą kruszynkę.

Walczyłyście dzielnie obie...na swój sposób obie wygrałyście, choć na koniec nie udało się zdobyć tej "głównej nagrody".
Ja Atenkę zapamiętam radosną na łące w Trześni i z festynów, na które mimo warunków dla wielu psów bardzo ciężkich wkraczała dzielnie sprężystym krokiem jakby była w swoim żywiole.
Trzymajcie się!

Bardzo współczuję

Współczujemy sunia miała u Was tyle miłości...

Bardzo przykra wiadomość

Och ,zawsze boli odejście przyjaciela !
Trzymajcie się !

Bardzo wszystkim dziękuję za miłe słowa. Nadal bardzo za malutką tęsknię ale trzeba żyć dalej. Mam nadzieję, że siedzi teraz na kolanach u mojego taty, który bardzo lubił moje czworonogi lub może u nóg samego Pana Boga. Myślę, że jeszcze się kiedyś spotkamy.

W Psiej Comecie życie toczy się dalej. Dziś wybraliśmy się na jesienny spacerek. Dwóch kanadyjskich, rudych przystojniaków i piękna, polska dziewczyna.


Na rudy spacerek zawitał do nas Red czyli braciszek Agamemmnon Psia Cometa.


Z piękną dziewczyną przyjemnie gania się po lesie. Kto pierwszy po smaczek.


Ech chłopaki ale z was frajerzy.


W lesie się węszy i szuka.


Rany, co z wami? Poganiamy się?

No biegniemy czy nie? Las czeka.


Nie złapiecie mnie gapy.


Szybciej nie umiesz Red?




No i gdzie oni mi uciekli? Zuzia to chyba moja dziewczyna. Ach ten mój brat.


Tu ich nie ma.


Tu też.


Lecą wreszcie.

Trochę spokojniej czyli leśne węszenie.




Na koniec rude piękności. W locie.


I bardziej statycznie.

Pozdrawiam Kasia.