Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

O rany ! chyba coś przegapiłam
Wszystkiego naj, naj, najlepszego !

STO LAT!!!

Tęsknię za zdjęciami Mo...

Wszystkiego najlepszego

Fotki świetne. I po Bohunie duzo bardziej niz po Mo widać, że wnuczek Gawry.

Bardzo dziękuję za życzenia

Data jest prawdziwa, jestem grudniowym dzieckiem

Wpadliśmy się odmeldować, bo nas sporo czasu nie było: po drodze mieliśmy przygotowania do świąt, przygotowania do chrztu, brak internetu, sylwestra i podróż do Poznania.
A teraz mamy problemy z transferem, dlatego nie wysłałam jeszcze zdjęć
Ważą one trochę, ale kombinuję wysłanie innym sposobem

Mozartucha skończył przedwczoraj pół roku, a po drodze żadne rewolucje nas nie spotkały: nie zeżarł niczego strasznego, nie zwiał na spacerze, z oczami jest cacy.

Młody jest znowu na etapie małego anarchisty i zachowuje się jak pies z lasu: na spacerach ciągnie, jak opętany, a każdy przechodzień jest tak cudowny, że trzeba go obskoczyć, obmerdać i oblizać
Zaczyna mieć też swoją koncepcję tego, którędy chodzić na spacerach i czy moje komendy mają sens. Więc teraz czeka nas pewnie parę miesięcy przetrzymywania młodzieńczych buntów. Życie

Za to w podróży jest wzorowy - autobus, tramwaj, taksówka czy pociąg, współpraca z nim jest piękna. Wczoraj zaskoczył mnie nawet w pociągu, bo do naszego przedziału wpadły dwa bardzo podejrzane typy - wcześniej po pociągu krążyła, szukając kogoś, policja. A ci wpadli do przedziału przestraszeni, rozglądali się nerwowo, odwracali twarze w bok i generalnie bardzo, bardzo nie wzbudzali zaufania. Zwyczajną reakcją Mozarta jest euforyczne witanie każdego, kto się tylko zbliży. A tym razem pies siedział niewzruszony na zadzie, ani razu nie zamerdał i patrzył na gości z dystansu. Powiedzieć, że byłam zdziwiona, to mało...

Uwielbiam z nim jeździć, bo to zawsze fajna przygoda. Konduktorzy go chwalą i głaszczą, a nieraz i chodzą do nas pielgrzymki, bo ktoś zobaczył ładnego psa, powiedział komuś innemu, a ten postanowił sam zobaczyć
I zawsze słyszę coś w rodzaju "o, to tak wygląda ogar. Ja do tej pory znałam te psy tylko z haseł w krzyżówkach".

Jak zdarzy się coś wartego focenia, to się obfocimy i opublikujemy.

Tymczasem - noworoczne życzenia dla wszystkich!

A, i zapomniałam dodać - pierwszego sylwestra młody zniósł bardzo dobrze. Nieco oszołomiony hałasem, ale bez histerii, szaleństw czy prób uciekania/chowania się.

Pies, który jeździł koleją

Jaki dzielny Młody! Ja pomału dochodzę do wniosku, że jednak zbyt dramatycznie podeszłam do Korkowego zachowania w Sylwestra - tzn. oceniłam, że było bardzo źle, bo snuł się osowiały. Ale jak słyszę opowieści o zachowaniu innych psów, dochodzę do wniosku, że to była po prostu pestka...

Miłe są bardzo te zachwyty ludzi nad ogórkami, ja też się z tym spotykam na każdym kroku i to często z nieoczekiwanej strony (ostatnio niezbyt wyględny drech stanął, jak wryty, a potem zaczął szarpać nerwowo swą partnerkę, krzycząc "o k.., ty, no popatrz, ale k.. jaki piękny pies!! O ja cię, ale pies!!.." .. i tak dalej, bo krzyczał z zachwytu dobre pięć minut ).

zybalowie pisze:I zawsze słyszę coś w rodzaju "o, to tak wygląda ogar. Ja do tej pory znałam te psy tylko z haseł w krzyżówkach".

Faktycznie, teraz dopiero sobie przypomniałam, bo duużo krzyżówek kiedyś trzaskałam

Jotka pisze:Ja pomału dochodzę do wniosku, że jednak zbyt dramatycznie podeszłam do Korkowego zachowania w Sylwestra - tzn. oceniłam, że było bardzo źle, bo snuł się osowiały.

Jeeetam, pikuś. Trudno, żeby pies był zachwycony, to dla niego potężny hałas. Jak pies kończy na osowieniu czy oszołomieniu i niepewności, to dla mnie jest dzielny.

Ale jak słyszę opowieści o zachowaniu innych psów, dochodzę do wniosku, że to była po prostu pestka...

Amstaffka mojego ojca tak się przestraszyła strzałów, że wygryzła dziurę w płocie (sic! potężną ma paszczę) i zwiała... Szczęśliwie krótko po tym wróciła sama, zresztą, ta samą drogą.

Miłe są bardzo te zachwyty ludzi nad ogórkami, ja też się z tym spotykam na każdym kroku i to często z nieoczekiwanej strony

Mnie jakiś czas temu w autobusie obczajała bardzo krytycznym spojrzeniem jakaś kobieta. Ale patrzyła z tak zdegustowaną miną, że byłam pewna, że zaraz o coś się przyczepi (np. klasyczne "kto to widział, psa w autobusie wozić" albo moje ulubione "jak się nie ma samochodu, to się psa nie kupuje!"). Wysiadłyśmy na tym samym przystanku a pani podchodzi do mnie (oho, myślę sobie, będzie rozmowa), rozpromienia się i pyta "przepraszam, a co to za rasa, nigdy takiego ładnego psa nie widziałam, nie mogłam się napatrzeć"

ostatnio niezbyt wyględny drech stanął, jak wryty, a potem zaczął szarpać nerwowo swą partnerkę, krzycząc "o k.., ty, no popatrz, ale k.. jaki piękny pies!! O ja cię, ale pies!!.." .. i tak dalej, bo krzyczał z zachwytu dobre pięć minut .

Mi to przypomina historię znajomego-pirotechnika, któremu na pokazie jakaś śliczna lala wlazła na zabezpieczony teren, a upomniana, że to niebezpieczna, zamknięta dla widowni strefa zaczęła go nieparlamentarnym językiem straszyć swoim misiem, który zaraz przyjdzie i mu złoi skórę, a ona sobie może chodzić, gdzie chce. Po czym misiu przyszedł i wysłuchawszy wyjaśnień znajomego, stwierdził coś w rodzaju "Kryśka, k... coś ty, pana nie słyszała? Tu nie wolno włazić, zmiataj mi stąd"
Pozory nieraz bardzo mylą.

Pogodę mamy dzisiaj przepiękną - taka przyjemna, wiosenna odwilż.
Po polach spaceruje się dużo łatwiej, niż w szczycie śnieżnego sezonu.
Hurra, nareszcie zdjęcie bez nosa przy ziemi!
Bez końca, upierdliwie i nieustannie ćwiczymy wracanie na komendę... oooo, ile się czasem trzeba nagadać. Ile nacmokać, naklepać po udach, nazachwycać teatralnie, żeby pies zechciał nas zaszczycić swoją obecnością ;P
Młody ostatnio pochłania jak średniej wielkości krowa - zjada już spokojnie pół kilo karmy dziennie, co wcale nie zmienia mu sylwetki - jak był smukły, tak i jest.

Dzisiaj zamówiłam mu też ło takie coś: http://allegro.pl/dozownik-na-wode-lub- ... 81400.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Kiedyś się bałam, że skoro to woda stojąca, to będzie nieświeża - ale on i tak pije takie ilości wody, że ta w poidełku nie zdąży się zastać Po posiłku wypija ok litra, więc co to dla niego półtora?
A decyzję podjęłam wczorajszego wieczoru, kiedy dałam ciała i zapomniałam po wieczornym spacerze nalać mu wody - pies upomniał się sam, piszczeniem, jak już poszłam spać