Co prawda nad "grzecznymi spacerami" musimy jeszcze popracować, no ale również i człowiek "całe życie się uczy...", więc nie ma co się czepiać 
A jeśli chodzi o Nutkowe miny, to nie zawsze muszą być one powodowane jakąś sytuacja Często jej się takie zdarzają 
Dość szybko przestał chować się przed Nuta pod krzesła Na dworze tez sobie nieźle radził, gonitwom nie było końca Najśmieszniej wyglądało jak to Rufi gonił Nutkę Pocieszne te psiaki 
Niestety od czasu do czasu w trakcie tej ostatniej "szczeiaczkowej zabawy" zapominała, że jej łapka jest troszkę większa i cięższa niż łapka Yorczka Ale Rufi twardy był i radził sobie, a jak sobie nie radził to albo właził pod krzesło albo chował się za swojego pańcia W każdym bądź razie patrząc na nich odnieść można było jednak wrażenie, że zabawa sprawiała im obojgu przyjemność Mimo małego stresu jaki przeżył na początku Rufi dobrze że pańciostwo Rufiego wytrzymali bo ostatnio Salwie trafiła się biała owieczka podobnej wielkości jak Rufio i jej właściciel nie dał rady i po wybiegu nosił ja na rękach chociaż mały się aż rwał do zabawy 
Z tak zestresowanymi właścicielami to za dużo nie skorzysta z życia 