Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Trochę jak o wyższości jednych świąt na drugimi Pojęcie "psiego szczęścia" jest też dość względne. Bo to nie chodzi o hektary i metry kwadratowe, a o czas, który można ( i trzeba) psu poświęcić. Dla mnie własny kawałek trawnika jest przydatny przede wszystkim w dwóch przypadkach : choroba psa i starość. Reszta to tylko wygoda Ja ostatnie dwa popołudnia i wieczory spędziłam na robotach na działce i z kolei miałam wrażenie, że moje zwierzaki w oczach miały prośbę o powrót do domu i święty spokój
Chociaż Orawka na działce dokazuje nieźle Do małej plastikowej piaskownicy nalała się woda po ostatnich burzach. Wyłowiła wszystkie zabawki, nurkując po nie ofiarnie ...albo wykorzystując swoje wszechobecne łapy Potem już było szaleństwo w "basenie" . Wskakiwała, robiła kółka wokół terenu, wskakiwała ponownie, brodziła, kopała - szaleństwo Miałam ubaw:)

Orawa pozna wujka Czekana i ciotkę Tarę gdzieś w okolicach 14-16 lipca - jeśli nigdzie się w tym czasie nie wybieracie

Za Orawą wiele debiutów.
Zadebiutowały jej pierwsze stałe zęby Był również debiut na ścieżce i debiutanckie oszczekanie dzika. Za nami także pierwsze ( na szczęście dość nieporadne ) tarzanie i odkrycie ogromnej radości jaką sprawia bieganie po błotnych kałużach. Ciekawe co będzie następne...

Na działce ciulewna wypoczywa tak Jak ma do wyboru położenie się na czymś i na trawie, zawsze wybiera pierwszą opcję


Wczoraj na chwilę wyszło słonko - idealnie się wpasowało w naszą porę spacerową Trochę może nudno będzie bo tak sobie same spacerowałyśmy - chyba ludzie nie ufali pogodzie bo wyjątkowo pusto było.



Taki ptaszek - wiecie co to? Krążył nad stawem




A to dwa inne krążowniki




















Jożin wyłonił się z bażin

Na górce były takie szaleństwa, że aparat nie dawał rady





Tak nam polna rzeczka się rozlała...na szczęście wały mają jeszcze lekki zapas.






Prawie jak u Chełmońskiego...Orawa wpatrzona w przelatujące gęsi.

Ależ się wyciągnęła to chyba efekty biegania za Łozą i praw ewolucji ( narządy używane...)
i kolejny raz wniosek że od widoku jednego ogara lepszy jest tylko widok dwóch ogarów.
"Chełmoński" cudo, usuń tylko linię wysokiego napięcia i na ścianę.
Zazdroszczę takich terenów spacerowych, ja mam ostatnio dwa sfrustrowane niewybiegane ogary

Orawka poszła wzdłuż i w wysokość sporo i jaśnieje .
Ptaszek to rybitwa, ale konkretnie jaka to muszę poszperać w książce albo moje góru ptasie Wilga p pomoże .
Chełmoński fajny!

O, w końcu taka tyczka jak nasza:) Rośnie jak suseł!

Piękna na pięknych zdjęciach. Też Was gonimy, na razie z wagą - 17,5 kg

Z Chełmońskiego niestety nie umiem linii usunąć. Akurat jest ona "ozdobą" tych terenów spacerowych...ale narzekać nie mogę. W 5 minut autem jestem na miejscu.

A Orawka rośnie, rośnie bardzo. Już nie da rady przejść pod Łozą nawet w podkasaniu Na ulicy zamiast "O jaki słodki szczeniaczek !" słyszę coraz częściej "Czy to szczeniaczek? " . Na moje oko to ona mniej więcej wielkości Umyka jak szedł "do ludzi" w połowie sierpnia. Mam nadzieję, że zaraz nieco wyhamuje, bo miała być ogarem w wersji poręcznej
Ale nie mam pojęcia ile waży - pojedziemy na wściekliznę to zważę.
I rzeczywiście jaśnieje- mam wrażenie, że codziennie jaśniejsza.

Maćku - dziewczyny poganiają się w realu na zlocie

Ania W pisze:Na ulicy zamiast "O jaki słodki szczeniaczek !" słyszę coraz częściej "Czy to szczeniaczek? " .

Uwielbiam komentarze uliczne:). Z Krajką w Bydgoszczy ostatnio byłyśmy. Przeważały "ochy" i "achy" i "jaki śliczny"; raz było retoryczne: "to pies czy sunia"? i odpowiedź od razu: "piesek":). I najlepsze. Mama z córką mijają nas. Córka: "Jaki śliczny!". A mama: "ale ma taki długi ryj"