,Łazik też w wodzie robi takie oczy 
,ale właśnie idzie za przykładem i w morzu idąc (z takimi oczami 
) za Zojką fala go uniosła i nie było wyjścia ,trzeba bylo pływać ,robił to świetnie wszystkie cztery łapy jak płetwy 
,przykłady czasem są ok 
Fala, która uniosła Łazika i stracił grunt tez jest jakimś szokiem...Dla mnie ok. Ogar patrzący na laby i goldeny, skaczące z rozbiegu do wody szybko się przekonuje ale nie zawsze... Również szok. W taki sposób pies poznaje świat i często zaskakuje go sytuacja. Trzeba chyba wyczuć moment ale jestem za aktywnym przekonywaniem 
Jak podchodzi do wody i pije, to przez cały czas spogląda za siebie (nie wiem, czy czasami ktoś go kiedyś nie wrzucił 
) Podchodzę do niego i kucam obok, to czuje się pewniej. Wbrew pozorom nie biegam za psem po trawnikach unikając napinania smyczy, co by nie czuł dyskomfortu, nie chodzę z nią po płaskim żeby się nie przewróciła (Bard i na płaskim potrafił się potknąć o własne łapymiszakai pisze:I Cygaro i Cyga pierwszy raz wpadły do jeziorka w Parku Bródnowskim, bawiąc się z goldenami i labami nad brzegiem. Po prostu wpadły. To w takim razie też metoda szokowa
Zimą na Choszczówce w ogromnej kałuży z przymarzniętą warstewką pękł lód i mała Cyga tez wpadła po szyję
) i nie zabraniam wskakiwania w wodę, choć Łozie zdarzyło się też zanurkować ostro. Ja po prostu nie chcę, aby do tego szoku (cokolwiek by to miało być) przyczyniały się moje ręce a po poprzednich postach zrozumiałam, że Cygaro i Cyga to tak nie do końca same wpadły do wody Za pierwszym razem wpadły ale w Parku w jeziorku woda sięga szyi, nie więcej...Cygaro fajnie bawił się z młodym owczarkiem niemieckim i wpadł podczas tarzania się z nim...Potem już sam wskakiwał. Tamten pies tak cieszył się wodą, sadził susy jak kangur - super...Cyga pierwszy raz wpadła tak samo ale od razu uciekła z wody(ciągle w mniejszym jeziorku w Parku). I za drugim razem trochę się bała; wtedy wkroczyła tajemnicza siła a jak już stała po szyję w wodzie przykucnęłam bardzo blisko i dawałam smaczki. Wyciągałam dłoń coraz dalej od niej aż zaczęła stąpać w tej głębokiej wodzie i pić i powoli się luzować. I mogłam już odejść od brzegu a ona nie chciała już wyskoczyć. I potem był wrzut na głębszą - trochę za wcześnie - to prawda i bałam się, że się wystraszy a ona ostatnio hyc za nami pieskiem . 
