Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Ale jak cisza trwa dłużej niż 20 min to już trzeba sprawdzać czy wszystko ok.

To też fakt

Iwona - co Ty na to? Czas szybko leczyć traumę po Sabci...Ja deklaruję się podtrzymywać użytkowość - bo z tego co czytam - ma pasję myśliwską w genach...goniłaby ze mną zwierzaki w moich obwodach łowieckich w Bieszczadach i w Małopolsce...a może zaliczylibyśmy Trześnię z nią w tym roku? A Ty - cała reszta "kynologiczna" ( ja pomogę - OBIECUJĘ). Przemyśl to....Scieżki juz przetarłaś - po naszej wczorajszej rozmowie - widzę, że to ma sens...

Oj chyba ( jeżeli się nie mylę ) to sunia już znalazła godnego właściciela i hodowcę.
Musicie poczekać ze mną na następny miot.

_________________


Małgosia&S&C

Myślcie, myślcie bo jest jeszcze Aronia.

Popieram!
Szczyl fajny i dom fajny - na pewno będzie dużo radości i dla właścicieli i dla hodowcy.

Qzia nie wierzę , co Ty będziesz robić z taką małą ilością psów jak wszystkie rozdasz ?

________________

Małgosia&S&C

Powiedziałam, że mam dość już ogarów. Na ten rok planuję się do petitów przymierzyć. Tylko Sisi musi mieć badania bo ma problemy z cieczkami.

A tak na serio to uważam, że każdy ma swój czas tzw żałoby. Czasami jest bardzo trudno wziąć nowego psa po stracie tego jedynego, ukochanego. Ja do tej pory nie mogę się pozbierać po stracie Atenki. Wiem, że drugiej takiej wpatrzonej we mnie i kochanej suczki mieć nie będę. Nadal jest mi bardzo trudno oglądać jej zdjęcia. Wszystkie moje psy bardzo kocham. Każdy jest inny i za co innego wielbiony. Dlatego może jest mi łatwiej bo mam ich kilka. Nie wyobrażam sobie jakby to było gdybym miała tylko Ati.