Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

No tak... to był dość nerwowy spacer, ale wszystko się ładnie i dobrze skończyło

Piękne foteczki a Coduchna rośnie jak na drożdżach

Też się zawsze bałam o psa, jak jeszcze był świeżo przeprowadzony na wieś i uciekał nie na pola, a między domy i wpadał ludziom na podwórka. Wieś jak wieś... każdy ma widły pod ręką... strasznie mnie to prześladowało, że kiedyś ktoś mu zrobi krzywdę....
Tylko że z moim gadulstwem szybko poznałam wielu sąsiadów i po prostu kogo się tylko dało uprzedzałam, że pies jest niegroźny, za to lubi uciekać i żeby broń Boże nikt nie panikował... Udało się. Zresztą był bardzo popularny jako najspokojniejszy, najcichszy i.... najlepiej ułożony

pies w okolicy... bo nigdy na nikogo nie szczekał, nigdy nie wyrywał się do innych psów i ładnie przy nodze - bez względu na to, co działo się dookoła - szedł na spacerek....

a to było w zasadzie wszystko w kwestii ułożenia mojego psa

Ot wrodzona kultura osobista ze szczyptą olewatorstwa

A no tak - umiał jeszcze usiąść i położyć się na komendę i nigdy, ale to nigdy nie żebrał przy stole

Nie to, co Calvados... on nie żebrze, on jednym mlaśnięciem zgarnia z talerzy

.... narazie

Przeczytałam z przerażeniem. Bardzo współczuję stressu

Ciekawa jestem, czy gdyby była Coda to Uchatek też by poleciał? Wydaje mi się, że chyba nie.
Ja w każdym razie teraz bym chłopaka prowadzała wyłącznie na lince, by nie dopuścić do powtórzenia takiej "fajnej" sytuacji a raczej by tego "szwendacza" nie utwalić

BasiaM pisze:No i stało się
Dziś Uchaty dosłownie POSZEDŁ W LAS Pierwszy raz w życiu po prostu poszedł w długą Wszystko było super do pierwszego zakrętu ... potem nikt już Uchatka nie widział i nie słyszał
Wołamy, gwiżdżemy a tu cisza ....

Basia nie ma co dramatyzować ja Bursztynowi zezwalam na takie wycieczki i on doskonale o tym wie jak idzie w las zawsze daje mu około 15-20 minut potem nawołuje i zawsze momentalnie się zjawia pomimo tego że nigdy nie czekam w tym samym miejscu

ma kilka ulubionych miejsc które musi odwiedzić ( a ja nie jestem w stanie tam się przedrzeć ) więc nie ograniczam go, jedyna chwila kiedy są na smyczy jest wyjście z osiedla ( około 200m) i to ze względu na reakcję ludzi a nie psów pełną swobodę ma myślę ze jak Coda troszkę podrośnie pokażemy wam nasze tereny spacerowe a Bursztyn Uchatemu swoje

Basia nie ma co dramatyzować ja Bursztynowi zezwalam na takie wycieczki i on doskonale o tym wie jak idzie w las zawsze daje mu około 15-20 minut potem nawołuje i zawsze momentalnie się zjawia pomimo tego że nigdy nie czekam w tym samym miejscu

A u nas nie jest tak do końca

,tzn .moze jest tylko dla mnie ten czas kiedy np. są takie zniknięcia niekontrolowane to czas niesamowitej nerwówki ,mówię o zniknieciach niekontrolowanych ,Łazik zawsze trzyma sie blisko nas i nauczeni jesteśmy ,że niestety ,psy puszczane są osobno np.Łazik na lince i Zojka hula albo odwrotnie ,bo inaczej musielibyśmy mieć na ten moment obrożę elektryczną dla Zojki ,kiedyś w lesie akurat Zojka była na lince ,juz było ciemno ,schodziliśmy w dół a Łaz coś wyczuł i z pięknym gonem

chyba poszybował z powrotem w gęsty las ,tego czego się bałam to właśnie wnyki ,a w tym gonie to ja już nie wiedziałam czy to było na to zwierzę czy coś mu się nie stalo i ucichło

no łzy mi się już lały ,bo czekaliśmy długo koło samochodu i nagle szelest ...jest ...

więc raczej z tych moich miernych doświadczeń zawsze psy wracaja ....jak mogą ... acha i nie nawołuję ,bo wtedy np. Zojka wie ,że jesteśmy i czuję się bardziej bezpieczna i nie przychodzi ,u Zojki jest tak ,że faktycznie 15-20 min i jest

Basiu najważniejsze ,że wszystko dobrze sie skończylo i tak uważam ,że ogar powiniem miec taką swobodę

Ja nie dramatyzuję .... chodzi o to, że boję się ludzi ... i tego co mogą Uchatkowi zrobić.
Nie boję się, że Uchaty pobiegnie w las ... bo to już się zdarzało ale wracał po chwili i cały czas wystawiał głowę zza krzaków sprawdzając czy jestem.
Tylko, że Uchatek zwiał do parku ... a tam różni ludzie chodzą i różne rzeczy mogą mu się przytrafić. Tego bym nie chciała

Nie wyobrażam sobie nie puszczać luzem psa bo kilkugodzinny spacer na lince to nie spacer ale chyba trzeba będzie się trochę pomęczyć

A czy zwiałby gdyby była Coda ???
... myślę, że tak bo czasami odnoszę wrażenie, że chce nam pokazać, że jest już duży i samodzielny

Basia - doskonale Cię rozumiem. Wprawdzie Łycar w miarę się nas pilnuje, ale jak zwiał w lato z Minutą w kierunku domów ludzkich i nie było ich 15-20 minut to myślałam, że się wykończę. Boję dokładnie jak Ty - ludzi. U nas na wsi mieszkają ludzie, dla których zdrowie, życie psa NIC nie znaczy. Taki "człowiek" zanim pomyśli (że tak na wyrost użyję tego słowa) to przyłoży psu tym co ma w ręku - pól biedy jak jest to drągal, gorzej jak siekiera czy widły.

Też przyszło mi do głowy, że Uchatek w ten sposób pokazał Ci swoją dorosłość i niezależność (w kontekście mieszkającego z nim szczeniura). Jak dziecko po prostu.

aganowaczek pisze:Też przyszło mi do głowy, że Uchatek w ten sposób pokazał Ci swoją dorosłość i niezależność (w kontekście mieszkającego z nim szczeniura). Jak dziecko po prostu.

No to sobie chłopak wymyślił sposób

A teraz zimowy bałwanek