Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Ok.dziewczyny, odmawiam wizytę u Novaka, ale gdyby był jakiś problem, jestem cały czas otwarta na pomoc. Transport ,gdybyście zmieniły zdanie, ogarniemy z moim Konradem
Masz rację Aniu, bardzo mi zależy
Trzymam kciuki

Agnieszka7 pisze: ↑czwartek 18 mar 2021, 19:22 Ok.dziewczyny, odmawiam wizytę u Novaka, ale gdyby był jakiś problem, jestem cały czas otwarta na pomoc. Transport ,gdybyście zmieniły zdanie, ogarniemy z moim Konradem
Masz rację Aniu, bardzo mi zależy
Trzymam kciuki

Ps.Novak przyjmuje 2x w miesiącu w Bielsku, nie ma problemu z covid.

Propozycja na czwartkowy wieczór (a w zasadzie dwa czwartkowe wieczory ) takiego spotkania nie można opuścić

Super, wyślesz link ,żeby można było udostępnić ogólnie na fb dla osób z zewn.?

Ah, ta Warszawa , co ten Budrys z Wami zrobił .
Powariowali na jego punkcie .
Super pomysł - gratuluję

No myśleli, myśleli i wymyślili
Jak pomysł chwyci może uda się rozszerzyć akcję zbiórkową o inne tematy i...innych prowadzących.

W koncu jest! Super pomysl!

Hej wszystkim. Wstępnie znalazłam dom dla Budrysa, tylko jest to małżeństwo na emeryturze i nie chciałabym dawać im psa do operacji. Piesek miałby zapewniony duży kojec, ciepłą budę, ogrodzone gospodarstwo, towarzystwo kundla Maxa i spacery po lesie oraz polach. Czy istniałaby szansa na to, żebyśmy zrobili mu operację wspólnie i potem zawiozłabym go do nowego domu? Albo czy może żyć bez tej operacji? Albo można zrobić zrzutkę na te operację i ogarnę to jak już będzie u nowych właścicieli? I może da się zrobić mu jakąś "wyprawkę"?

Najlepiej będzie jak obecni opiekunowie psa do mnie zadzwonią 781085964

Asiu- dzięku za zaangażowanie, ale myślę, że to nie jest najlepsze rozwiązanie. Oczywiście wiele psów bez domu, w schroniskach byłoby szczęśliwych mając takie warunki, ale w przypadku Budrysa trzeba wziąć pod uwage kilka czynników:
1. Tak, zakładam, że zrobimy mu operację i wtedy pójdzie do nowego domu, ale zakładam również, że po operacji będzie potrzebował dalszego leczenia, być może kontroli ortopecznych, być może fizjoterapii...czy te osoby ze względu na wiek podołają opiece nad takim psem? Czy będą w stanie finansowo to ogarnąć? Nawet wsadzić go do samochodu i zawieźć jeżeli nie będzie mógł wskoczyć sam (a nie wskakuje).
2. Czy może żyć bez tej operacji? No żyje...tylko sami do końca nie wiemy jaki ból musi mu sprawiać zwichnięty staw. Ja tam nie chciałabym żyć z taką dolegliwością ...zwłaszcza, że to pociąga za sobą problemy z resztą stawów. Dla mnie sprawa zabiegu ( albo bardziej skomplikowanego, albo mniej ) jest kwestią konieczną.
3. Niestety w przypadku psa z takim problemem mieszkanie w budzie (choć sama nie mam nic przeciwko, jeżeli buda jest ciepła, dopasowana do psa, a pies ma zapewniony swobodny ruch i kontakt z człowiekiem) jest poważnym problemem. Nie wiem do końca w jakim stanie są pozostałe stawy. Zakładam, że na starość może mieć większe problemy z poruszaniem niż przecietny ogar (a te zazwyczaj mają spore), będzie potrzebował ciepła i mniej ograniczonej przestrzeni niż buda. Powinien więc mieszkać w warunkach domowych.

Myślę, więc, że skoro te osoby mają warunki i chęci na przygarnięcie drugiego psa to powinien to być raczej mniejszy, sprawy pies w potrzebie, a nie dość duży ogar, który może być w przyszłości nie tylko problematyczny jeżeli chodzi o zdrowie, ale też bardziej wymagający w utrzymaniu, jeżeli konieczne będzie jakieś dalsze leczenie. Mam oczywiście nadzieję, że jeden zabieg postawi go na cztery łapy, ale pewności nie ma, a skoro pojawia się watek wyprawki, zakładam, że drugi pies jest dla tych osób obciążeniem finansowym.

Oczwiście nie wiem co na to inne osoby.