Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

i przyszły wieści od Tropa - w domu Mato:

http://picasaweb.google.com/pimthu/Mato ... lvTz5q7OFA#" onclick="window.open(this.href);return false;


Zanim u niego będzie wiosna.....to u nas już chyba lata będzie

Kto Cię tak zrozumie jak ja...trzymaj się Kasiu. Zawsze powtarzam, że hodowca kocha...nie dla siebie.
Ja kiedyś tak miałam, że w ciągu 2 dni wyjechało mi 7 (myslałam, że nie wytrzymam psychicznie)- ale teraz myslę, że to wszystko jedno czy na raz czy na raty. Tak czy tak chodzi się po domu jak błędnym i szuka i serce się ściska. Taki to los hodowcy.

Tur jest świetny..a te wielkie kapcie - marzenie

Dzisiaj po wyjeździe pierwszego malucha moja Zuza się poryczała.

REDAIK pisze:Dzisiaj po wyjeździe pierwszego malucha moja Zuza się poryczała.

Jak Trufla jechała, jakoś to było, Tuja, Trop i Tajga wyjeżdżały w jeden weekend więc zrobiło się jakoś tak pusto. Poza tym cały czas miałam świadomość, że Trop-Mato jedzie tak daleko i tutaj też nie wytrzymałam. Ludzie patrzyli na mnie,a ja płakałam jak się z nim żegnałam.
Teraz jak oglądałam zdjęcia jego w śniegu tez jakoś płaczliwie się mi zrobiło.

Ech, wiem kochana. Jak Emocja leciała do USA to ja całą noc nie spałam- uspokoiłam się dopiero jak zadzwonili, że są szczęśliwie w domu. Jak małe jadą- to ja chodzę jak błędna i nie rozstaję się z telefonem. Tłumaczę sobie, że to, że ogary się rozjeżdżają to dobrze dla rasy...ale łzy lecą jakoś same...wiem co przeżywałaś bo sama tak mam
A gdzie mieszka teraz Trop?

Redaik- ucałuj ode mnie Zuzkę.

Ja wiem, że nie rozumiem, bo nie mam...
ale chyba najważniejsze, żeby maluchy dobrze trafiły i miały fajne psie życie...

A Mato jest fajniutki i widoki ma przepiękne... Zawsze możecie zaplanować wakacje w tamtych okolicach

Paula pisze:...
najważniejsze, żeby maluchy dobrze trafiły i miały fajne psie życie...

Jasne, że tak. Jednak pewne sprawy są od człeka silniejsze...
A rozstawanie i wyjazd malucha to jeden z tych trudnych dla hodowcy momentów.
Napiszę egzaltowanie- ale inaczej opisać się nie da- ja się czuję, jakbym kawałeczek mojego serca musiała wyrwać i dać komuś pod opiekę (trudno Paula- ale chyba nie zrozumiesz...).

Ale teraz KasiuWro się nie smucimy już- będę czekała na fotki szczęśliwego i rozbrykanego miotu T z nowych domków...

Jak tak czytamy, to Nam też zrobiło się trochę smutno Więc na pocieszenie wysyłamy świeżutką fotkę

Eh mi też łzy poleciały... śliczne fotki Tropika w śniegu wygląda na szczęśliwego

Wiem co czujesz Kasiu, dlatego za to właśnie baaardzo podziwiam i cenię wszystkich Hodowców ...za ich opieke za serduszko i caly włożony trud również
jednak te rozstania są dla mnie czymś nie do przeskoczenia
Dlatego ja mimo chęci nie mogłabym zostać hodowcą nie oddałabym żadnego zwierzaka m.in jakiś czas temu miałam w domu 5 kotów, psa i królika... było wesoło przez pare lat

ale chwała Wam za to że jesteście i dajecie rade bo dzieki temu my mamy naszych najwierniejszych przyjacieli...

Kasiu trzymaj sie maluchy jak widać są szczęśliwe