Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Pewnie nie za dużo...trzeba by przeliczyc psy biorące udział w wystawach i dodać z 10 % które są zarejestrowane ale nie wystawiane, bo coś tam.

W bazie jest sporo, ale to łącznie z miotami a nie każde szczenię jest rejestrowane w związku.

Do danych zarządu głównego zapewne nikt nie ma dostępu, a i to jest nie do końca wiarygodne, bo ludzie rejestrują, płacą 1 składkę, dostają rodowód i na tym ich przygoda ze związkiem się konczy.

Można by obliczac jakoś szacunkowo...ile jest hodowli, ile miotów rocznie ile startuje na wystawach i z tego wyciągać wnioski nt. populacji.

Suche liczby niczego nie mówią...choć jakis obraz dają

weszynoska pisze: W bazie jest sporo, ale to łącznie z miotami a nie każde szczenię jest rejestrowane w związku.

No i trzeba pamiętać, że te dwa tysiące z hakiem to od 1966 roku...więc nie tak dużo.

Witam. Pozwalam sobie dopisać arcyciekawą wydaną w Warszawie w 1843 roku książkę Wilhelma Mylke pt. Myślistwo krajowe przez Wilhelma Mylke Cały pierwszy i drugi rozdział traktuje o psach myśliwskich (w tym gończych) i oprócz licznych archaicznych ciekawostek, masa przytomnych, opartych na doświadczeniu rad i obserwacji. Polecam. (tradycyjnie, jako nowość oznaczyłem na niebiesko.)
Takoż dodaję wydany w 1848 roku Przewódnik Myśliwca przez L.S. i e Lucyana Siemieńskiego, gdzie, co prawda, Autor pisząc o psach koncentruje się raczej na legawcach, ale w dwóch pierwszych rozdziałkach, przedstawiając rys historyczny łowiectwa, sporo pisze o Ogarach. Również polecam.
Pzdr.

rewelacja ogończyku! będzie co poczytać

pozdr
Jacek

Super tylko skąd to wziąć.

qzia pisze:Super tylko skąd to wziąć.

qzia. W pierwszym poście tego wątku jest lista lektur, a przy tytułach, często gęsto linki pod którymi można zapoznać się z treścią. Powodzenia.
Pzdr.

Dzięki ja ogarnięty człowiek jestem ale blondynka więc sam rozumiesz.

Bardziej dla porządku i "kompletności", jako, że w wielu ogarzych bibliografiach, (nie wiem zupełnie czemu), się pojawia, niż z innego powodu dodaję artykuł Józefa Władysława Kobylańskiego, (przedruk z "Łowca Polskiego" z nr. 25, rok 1934) pt Polacy nauczyli Sybiraków polowania z Ogarami. Pzdr.

Żeby nie było, że "zasypuję" Was byle czym, tym razem z ogromną przyjemnością zamieszczam lekturę absolutnie obowiązkową, czyli artykuł z nr. 3 Sylwana. Organu Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego z roku 1821, zamieszczony na stronach 51-102, niepodpisany niestety tekst, gdzie oprócz masy informacji myśliwskich znajdziecie, jeden z nielicznych opisów Ogara, a także i bodaj pierwszą próbę rozróżnienia między Ogarem i Gończym. (W "artykułach" pod hasłem "Sylwan"). Pzdr.

Pozwalam sobie prosić o poprawienie i (jeśli to możliwe) uaktualnienie:
Linki wygasły:
Bielawski T. Myśliwiec, 1595
Ogary

Korsak W. Rok myśliwego, 1922 r - literówka - rozdział XXII

Pozdrawiam.