Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Magda, tak ładnie ujęłaś to, co i dla mnie jest sednem, że nie mogę się powstrzymać od małego offa. I dla mnie ta psia radocha jest miodem na serce...
Jeszcze muszę tylko wyzbyć się tego spięcia, kiedy widzę jak Iskrula szleje po tropie (ostatnio wypędziła na mnie sarenkę) i przestać się bać, że wróci do mnie... pies na pewno wyczuwa, tego mojego cykora... a przecież, jak dotąd, zawsze wracała. Może nie od razu, może nie na zawołanie (pierwsze czy dziesiąte ), ale zawsze do mnie leci, żeby wiedzieć, gdzie jestem... Muszę się nauczyc cieszyć razem z nią...

ania N pisze: Tak sobie wtedy pomyślałam ze w tej zagrodzie psy które wcześniej były chociaż raz podwyższyły swoje szanse o hm.. przynajmniej 50%.

SARABANDA pisze:O zagrodzie to samo pomyślałam,że przewagę miały psy które ją i dzika znały.

Dziewczyny zawsze tak jest i to oczywiste. Nikt nikomu nie broni podjechać wcześniej do zagrody aby pies poznał ją.
Można też zgłaszać psy tylko i wyłącznie w znanej (czasami najbliższej) zagrodzie, tylko czy o to tylko Wam, nam chodzi???
Aby pies pracował w tej jednej zagrodzie na 5 a w innej na 0?
Wtedy mamy oczywiście świadomość, że pies nie da plamy, zadowolenie jest owszem, ale ja powiem Wam bardziej cenię sobie właśnie zagrody dla mnie-psa dziewiczę i wtedy bardzo uważnie staram się go obserwować jak pracuje, tempo, wiatr, strawdzanie możliwości dzika, zaciętość itd...
Takim przykładem była zagroda na konkursie w Rakowie, że jechaliśmy nie wiedząc co nas czeka, Święciny za pierwszym razem, Przechlewko, Głęboczek, kusi mnie jeszcze ta w okolicach Zielonej Góry
Bo to, że pies jest pewny i w wchodzi do zagrody jak na plac zabaw bo wie czego się może spodziewać to moim zdaniem obniża moje zadowolenie z wyniku.
Podobnie jak idę w miejsca znane na spacer i wiem, że tam siedzą dziki to już je omijam bo co to za frajda przegonić stele z tego miejsca dziki. Frajda jest jak pies znajdzie nowe dzicze miejsce i je przegoni.

Ja uważam, że konkurs był zorganizowany jak na taką ilość uczestników bardzo dobrze. Było ambitnie co do ilości- może też taki był cel, było bogato co do nagród,a o takie rzeczy nie jest łatwo, jakość i konkretność przekazywanych informacji była średnia, ale nie może być wszystko idealne. Czasami organizacja takiej dużej imprezy jest bardzo trudna i wiadomo, że połowa osób niby organizująca nic nie robi, a reszta nadrabia za tą połowę-tak jest, było i będzie podejrzewam.
Bardzo dużo mnie to nauczyło:
-zawsze komunikuj się wcześniej upewniaj i mniej to na papierze
- nie zgłaszaj psa na dwa konkursy w jednym dniu (będę ambitna, ale powoli)
- nauczka z Przechlewka nie zgłaszaj psa na konkursy dwa w jednym dniu po 4 dniach intensywnej pracy psa
Nauczka dla organizatorów (dwa razy powiedziałam do Pana Siejkowskiego)
- komunikacja spójna i jednolita do wszystkich (organizatorów i uczestników) od samego początku
- nie iść na ilość psów skoro konkurs jest w jednym dniu

Poza tym okrutnie się cieszę naszymi Tropowcami. Wczoraj zmniejszałam zdjęcia i uśmiech samoczynnie widniał u mnie patrząc jak ogarzo jest na rozdaniu dyplomów i to w tak sporej stawce!!!
Cieszę się, że choć ciut Kasia zaczęła wierzyć w Rysia, ale też wiem o co chodzi Kasi jak mówi, że tego dyplomu by nie dała Rysiowi - stawia sobie wysoki poziom znam to, chyba Kaśki wszystkie tak mają i dobrze

Relacja konkursowa:

kasiawro pisze:

ania N pisze: Tak sobie wtedy pomyślałam ze w tej zagrodzie psy które wcześniej były chociaż raz podwyższyły swoje szanse o hm.. przynajmniej 50%.

SARABANDA pisze:O zagrodzie to samo pomyślałam,że przewagę miały psy które ją i dzika znały.

Dziewczyny zawsze tak jest i to oczywiste. Nikt nikomu nie broni podjechać wcześniej do zagrody aby pies poznał ją.

Racja, dlatego nie wystawiałem Amona, żeby ktoś nie powiedział, że widział dzika
Oczywiście żartuję .

Och, Kasiu, to była tylko subtelna ironia, nie złośliwość.
A ja jestem zwolennikiem konkursów. Bo żeby startować trzeba z psem dużo pracować. A z tego wynika dużo dobrego dla obu stron. Psy lubią pracować, są ambitne, nawet tak niezależne jak ogary. Jak się im uda coś dobrze zrobić to widać że są zadowolone. I dlatego gorzej znoszę rozczarowania psa niz moje własne. Bo sobie jestem w stanie wytłumaczyć i cieszyć się z tego że fajnie pies zniósł reakcję na strzał, że super się odłożył. Ale jak przetłumaczyć psu że ktoś nawalił.
Poza tym konkurs jest bezpieczny. Dochodzenie postrzałka dzika jest niebezpieczne i dla psa i dla przewodnika. Chcesz mieć głowę dzika , postaw głowę psa - takie jest powiedzenie myśliwych.

_______________

Małgosia&S&C

SARABANDA pisze:Chcesz mieć głowę dzika , postaw głowę psa - takie jest powiedzenie myśliwych.

_______________

Małgosia&S&C

Trochę na wyrost to powiedzenie Sugeruje jakoby myśliwy stawiał trofeum nad zdrowie lub życie swojego psa.
Podczas ostatniego szukania postrzałka, Dunaj został zdjęty z tropu, bo dalsze dochodzenie było zbyt niebezpieczne dla psa.

SARABANDA pisze:Och, Kasiu, to była tylko subtelna ironia, nie złośliwość.

Gosia ani przez moment nie pomyślałam, że to z Waszej strony ma być złośliwość

Kasiu Ty nie bo nie miałaś powodu , chyba, mam nadzieję
Qzia mnie podejrzewała o brzydkie uczucia.
A ja nie nauczyłam się jeszcze cytować taki ze mnie matoł komputerowy.

______________

Małgosia&S&C

pozwolę sobie na maluśki off, ale jednak w temacie.
Znajomi myśliwi szukali ostatnio psa do znalezienia postrzałka dzika, ale że mieszkamy zbyt daleko, więc nie pojechaliśmy (nie mamy samochodu poza tym), ale moja koleżanka, sąsiadka myśliwych, stwierdziła że postrzałka z pewnością znajdzie jej pies. Pies nieszkolony nigdy w temacie śladów czy ścieżek. Pies znalazł. A pies jest rasy pinczer miniaturowy

panbazyl pisze: A pies jest rasy pinczer miniaturowy

odważna dziewczyna....