Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Dobre wieści Ogończyku! Niech Bieszczadowi-Bluesowi się dobrze wiedzie

Będzie miał blisko w Bieszczady gdzie bluesa zanuci

Gratulujemy i życzymy dużo radości Bluesowi i jego nowej rodzinie

Niezmiernie się cieszę, że BIESZCZAD-BLUES ma domek
Życzę szczeniakowi, żeby łatwo zżył się z nową ludzką rodziną, żeby wzajemnie zakochali się w sobie i dawali sobie wiele radości. Bieszczad ma już ponad 3,5 miesiąca i z pewnością trudniej będzie mu oswoić się z nowymi ludźmi, z terenem, sytuacjami, a i ludziom będzie trudniej kształtować go na swoją modłę, ale mam nadzieję, że wzajemnie sobie poradzą i będą tworzyć szczęśliwą gromadę.

Danuta pisze:z pewnością trudniej będzie mu oswoić się z nowymi ludźmi, z terenem, sytuacjami, a i ludziom będzie trudniej kształtować go na swoją modłę, ale mam nadzieję, że wzajemnie sobie poradzą i będą tworzyć szczęśliwą gromadę.

Nie! z pewnością "nie trudniej". Z racji tego, że te szczeniaki u mnie całe swoje życie łaziły luzem po krzakach, nie ma żadnego powodu obawiać się że sobie z czymś nie poradzą, czy będą miały jakieś problemy przystosowawcze. Bo niby z jakiej racji? Takie obawy można mieć w stosunku do psów całe życie zamkniętych, socjalizowanych w miarę "jak czas pozwala".

Dziękuję za życzenie dla BIESZCZADA-BLUESA

Myślę, że wszystko będzie ok
Ale nie dlatego, że do tej pory łaził luzem po krzakach, tylko dlatego, że to jeszcze mały "dzieciak" i tak naprawdę jeżeli ktoś rygorystycznie przestrzega powszechnych zwyczajów dotyczących kwarantanny i mieszka w mieście, to i tak pewnie dopiero teraz zacząłby wychodzić na dwór...
Same krzaki mają to tu tak naprawdę niewiele do rzeczy, bo do łażenia luzem większość psów jest nieźle przystosowana...problemem jest częściej tzw. "cywlizacja" Ale jak Bieszczad będzie spokojnie i rozsądnie z nią zapoznawany to przecież da radę.

"Łażenie po krzakach" było metaforą (dość bezpośrednią) szczęśliwego, bezpiecznego, bezstresowego, szczenięcego dzieciństwa na wsi. Ja nie słyszałem za często, żeby psy chowane luzem na wsi miały problem z czymkolwiek. Wręcz przeciwnie! (I nie jest to kwestią "zacofania wsi" )
Też uważamy, że prawie cztery miesiące życia BIESZCZADA-BLUESA nie jest problemem, zwłaszcza, że wzięli Go Ludzie zakochani w Nim od pierwszego wejrzenia. Mający chęci i warunki. Pzdr.

ogończyk pisze:"Łażenie po krzakach" było metaforą (dość bezpośrednią) szczęśliwego, bezpiecznego, bezstresowego, szczenięcego dzieciństwa na wsi. Ja nie słyszałem za często, żeby psy chowane luzem na wsi miały problem z czymkolwiek. Wręcz przeciwnie! (I nie jest to kwestią "zacofania wsi" )

Ja niestety się spotkałam.
Ale myślę, że B-B jest jeszcze wystarczajacym maluchem, żeby się dostosować.