Tu będzie BARDzo fajny blog ;-)

[Marta A]

Piękne życzenia! Dziękujemy i ściskamy ciepło!

[Krzysztof]

DZIĘ - KU - JE - MY!!!

[Ania W]

Nie na za co

[Ania W]

Układanie ogara zainspirowało mnie do prześledzenia jak ten proces przebiegał w moim obejściu.
No cóż... droga była długa i wyboista.

Pierwsze próby niezbyt udane. Pozycja "siad"


Po wielu podejściach do tematu...


A przy opanowaniu techniki i odpowiednim uporze dało radę nawet tak.




Postanowiałam podejść do tematu profesjonalnie! Niezbędne okazało się następujące narzędzie przymusu.


Efekt finalny! Ogar ułożony w mojej wersji


P.s. Pies nie ucierpiał...wszystko wykonywał dobrowolnie i bez żadnej przemocy, nawet słownej

[hania]

Wiadomo, że małe posłanka są the best

[endo]

[kasiawro]

Dobra jest, jej "funfel" Zagaj kiedyś zadomowił się na legowisku kota, które czekało na dostarczenie do babci.
Czy na ostatnim zdjęciu jest to nowe legowisko ubrane ?

[aganowaczek]

Doskonale ułożony ogarek!

[Ola i Dunaj]

Ale to narzędzie przymusu powiało grozą Tuszę jednak, iż w rękach doświadczonego szkoleniowca nie wyrządzi psu krzywdy

[Ania W]

Kocie posłanie to tak naprawdę taka budka,z której można zrobić legowisko - czyli dwa w jednym. Po różnych próbach użytkowania przez Łozą daszek tej budki bardzo się obniżył

Narzędzie przymusu znajduje różne formy zastosowania - dowody wkrótce
Chociaż muszę, przyznać, że odkąd się pojawiło, Łoza całkiem chętnie chodzi sobie tam pospać. Nie powiem, że non stop korzysta, bo jednak co fotel to fotel, ale przypasowało jej posłanko.

Dwa wcielenia Łozy
O obiad można prosić...


Lub rządać