Spotykamy grzywacze chińskie
Takie kiedyś grzywacze spotkaliśmy na spacerze. Sunia – to ta z okrywą włosową, a piesek – to ten „nagusek”, który ma włosy tylko na głowie (stąd pewnie nazwa grzywacz), uszach, ogonie i na łapkach. Ta sama rasa a tak różne mają okrycia.
.
Tak wyglądał piesek
A tak sunia
A to one w całej okazałości ale w ujęciu z góry
Ten brak owłosienia ciekawie się dziedziczy u grzywaczy.
A w skrócie można to tak przedstawić.
Każdy nagi osobnik w tej rasie jest nosicielem bardzo silnego allelu, nazwijmy go allelem „braku owłosienia”(H) i słabszego allelu ( w tym samym locus), który nazwijmy allelem „owłosienia”(h).
Czyli jest to heterozygota (Hh) jeśli chodzi o interesującą nas cechę.
Natomiast każdy osobnik owłosiony jest homozygotą (oczywiście tylko pod względem interesującej nas cechy, bo pod względem innych cech może być inaczej). W tym samym locus ma dwa jednakowe allele „owłosienia”(h). Oznaczmy go (hh).
Allel „braku owłosienia” (H) jest allelem dominującym nad allelem „owłosienia (h). Dlatego u osobnika heterozygotycznego (Hh) włosy nie pojawią się (poza pewnymi miejscami o których mowa na początku). No ale niestety allel H niesie też zagrożenie i to zagrażające życiu. Oprócz tego, że włosy nie wyrastają to też nie syntezują się pewne enzymy potrzebne organizmowi do procesów metabolicznych. Do tego dochodzą jeszcze braki w uzębieniu i większe prawdopodobieństwo pojawienia się chorób oczu (no ale to już nie zagraża życiu).
Na szczęście dominacja allelu H nad allelem h nie jest zupełna. H maskuje co prawda h jeśli chodzi o owłosienie, ale jeśli chodzi o syntezę enzymów to nie jest w stanie całkowicie „przykryć” jego ekspresji (na szczęście). Jedna kopia h wystarcza, żeby „wyprodukować” niezbędną ilość tych enzymów, aby organizm nie miał problemów z funkcjonowaniem.
Natomiast dwa allele H to już letalność. Taki osobnik homozygotyczny (HH) jest niezdolny do prawidłowego rozwoju i po pewnym czasie umiera. Najczęściej śmierć następuje już w życiu płodowym. Czasami rodzą się żywe szczeniaki, ale dość szybko umierają.
Allel H to zmutowana (na niekorzyść) wersja allelu h. Mutacja dotyczy pewnej (już poznanej) 7 literowej (czyli zbudowanej z siedmiu nukleotydów) sekwencji na chromosomie 17. Mutacja ta podobno powoduje przesunięcie ramki odczytu co skutkuje dość poważnymi konsekwencjami.
Allel H jest tak silny, że wystarczy jedna jego kopia, aby wyraził się w fenotypie (brak okrywy włosowej). Allel h nie jest już tak silny i aby uwidocznił się w fenotypie potrzebne są jego dwie kopie (okrywa włosowa).
Tak więc aby móc rozmnażać grzywacze bez narażenia części szczeniąt na śmierć to nie można kojarzyć z sobą dwóch nagusków. ¼ miotu będzie martwa (HH), chyba że wcześniej w całości lub częściowo zostanie zresorbowana, ¼ będzie owłosiona (hh), połowę stanowić będą żywe naguski (Hh).
Można łączyć z sobą heterozygotycznego naguska (Hh) z homozygotą owłosioną (hh) lub dwie homozygoty owłosione (hh). Oczywiście w tym ostatnim przypadku nie będzie nagusków.
Grzywaczy z okrywą włosową nie można wykluczyć z hodowli. To one utrzymują tę rasę w zdrowiu, mimo tego że są posiadaczami dwóch kopii recesywnych alleli.
Mimo posiadania allelu H rasa grzywaczy uważana jest za zdrową rasę. Średnio dożywają ok. 12 lat. A poza tym to są pogodne i łagodne psy, lubią biegać, aportować, no i potrzebują towarzystwa ludzi bardziej niż towarzystwa innych psów.
Piesek był dość nieufny wobec Aresa
Do Gabi natomiast podchodził śmielej
